In 2018 organiseerden wij onze allereerste Titty Talk: een first date met 40 feministen. Een inspirerende ontmoeting tussen activisten, feministische organisaties, kunstenaars en journalisten. Allemaal proberen ze op hun eigen manier een positieve verandering teweeg te brengen. De feministen 4.0. Alleen wie zijn die feministen nou eigenlijk en waar staan ze voor? Wij stellen je ze voor in onze reeks: De feministische beldate! Deze keer spreken we met Nadine Ridder, columnist voor OneWorld en creatief strateeg bij Tony’s Chocolonely. We spreken Nadine over haar kijk op het feminisme anno 2020.
The TittyMag: Wat doe je precies?
Nadine Ridder: Door middel van spreken en schrijven wil ik een positieve bijdragen leveren aan een duurzame en sociale wereld. Daarnaast word ik ingehuurd om bedrijven te helpen bij het maken van een politiek strategische zet, met daarbij een passende stelling. Het schrijven voor de marketing-tak beviel mij goed; en dit bouwde ik snel om naar het schrijven van opiniestukken. Ik ben van nature nooit bang geweest om te laten horen wat ik dacht, voelde en zag. Mijn hele leven ben ik in debat geweest met mensen. Door de jaren heen heb ik wel geleerd om dit te doseren. Ik ben erg uitgesproken en leer van alles wat ik doe. Ik zal altijd scherp blijven.
TTM: Hoe is deze missie begonnen?
NR: Iedereen die zich bezighoudt met maatschappelijke problemen en zoekt naar een oplossing hiervoor, kan slecht tegen onrechtvaardigheid. Het bestrijden van onrechtvaardigheid zit in mijn karakter. Ik heb zelf een multiculturele afkomst. Mijn vader is Moluks-Indisch en mijn moeder is Duits. Ook ben ik een vrouw, wat toch afwijkend is van de norm. Ik stond met twee benen in subculturen, hierdoor ben ik opgegroeid met een breed perspectief. Van kinds af aan ben ik bewust geweest van de Nederlandse hokjescultuur. Mijn werk rondom maatschappelijke verandering is heel geleidelijk en op een natuurlijke manier gegroeid. Toen de marketingwereld zich ook meer bezig ging houden met het reflecteren op de samenleving, kwamen voor mij twee werelden bij elkaar.
TTM: Waar staan we met feminisme anno 2020?
NR: Het is zoveel, het is een containerbegrip voor verschillende bewegingen en labels. De ontwikkeling van het begrip ‘feminisme’ is mainstream geworden. Iedereen ziet feminisme anders. Sommigen vinden het een vies woord en anderen identificeren zich met het begrip. Ikzelf noem het activisme het nieuwe feminisme, maar dit vinden veel mensen nog best spannend. Terwijl elke feminist op een bepaalde manier een activist is. De laatste jaren zie ik dat steeds meer mannen zich als feminist identificeren en zich hierover uitspreken; dit is een belangrijke ontwikkeling. We moeten naar een wereld waarin feminisme niet alleen van vrouwen is.
TTM: Wat kan je het beste doen als je je meer wil verdiepen in feminisme?
NR: Iedereen die gelijkwaardigheid voor alle genders belangrijk vindt is feminist. Voor mij is er niet een goede, slechte, echte of neppe feminist. Iedereen heeft zijn eigen manier hierin en dat zal ik nooit veroordelen, dit heeft geen nut. Feminisme zit in je gedrag en voor mij hoef je het niet per se te benadrukken. Zelf uit ik dit bijvoorbeeld niet door een bepaald t-shirt te dragen. Je merkt het aan hoe ik me gedraag en voor mij is dat het belangrijkste. Voor mij bestaat er ook geen leerschool of een weg daar naartoe. Je zou kunnen kijken wat de term voor jezelf betekent. Je kunt je uitspreken naar bedrijven waar het team alleen maar uit mannen bestaat. Dit vind ik het belangrijkste wat je kunt doen, in plaats van je bezig te houden met het label of imago van feminisme. Wel kun je heel veel bijdragen door te stemmen op een vrouw en vanuit jouw positie andere vrouwen te helpen.
TTM: Hoe ziet de toekomst van feminisme eruit?
NR: Ik wil dat gender niet meer uitmaakt. We moeten nooit vergeten dat we allen geconditioneerd zijn. Geconditioneerd in de zin van dat we mannelijke eigenschappen bevoordelen ten opzichte van vrouwelijke eigenschappen. Dit gaat binnen vijf jaar niet veranderen. Dat mannen sneller worden aangenomen voor een leidende functie dan een vrouw, zit zo vastgeroest. Ik vind het interessant om te kijken naar feminiene eigenschappen, bijvoorbeeld verbinding en empathie. Dit zijn namelijk eigenlijk allemaal dingen die nodig zijn in het bedrijfsleven. Je ziet dat bedrijven die gerund worden door mannen hier echt een gebrek aan hebben. Bedrijven met vrouwelijke leiders zie je hierin uitsteken. Mannen hebben ook feminiene eigenschappen, maar hen is geleerd deze te onderdrukken. Voor de juiste balans hebben we een meer gemixte cultuur nodig in de bedrijfswereld; daar moet ruimte voor gemaakt worden.
Wil je meer zien van Nadine Ridder? Bekijk hier haar Instagram!