Dit is het jaar dat veel van mijn vriendinnen 30 zijn geworden. Dit betekent dus ook dat je een briefje door de deur krijgt met een bevolkingsonderzoek reminder voor baarmoederhalskanker. Dus de gesprekken dit jaar zijn een stuk intiemer dan hiervoor, merk ik, en ook voornamelijk omdat veel meer vriendinnen van mij zich nu bezighouden met hun vruchtbaarheid.
Heeft dat zozeer met leeftijd te maken? Ik denk het niet, ik denk gewoon dat er online steeds meer beschikbaar is om hier bewuster van te worden. Omdat ik er zelf nu al een langere tijd mee bezig ben, vind ik het fijn dat het gesprek voor mij wat losser wordt; en dus ook makkelijker om te omschrijven hoe ik me daarbij voel. Ondanks dat er zoveel oplossingen zijn rondom zwangerschap, is het natuurlijk niet ‘the natural way to go’. Ik wil hier niet mee zeggen dat mijn ego spreekt en dat ik hebberig ben. Maar als je als vrouw weet dat dit iets is wat gewoon hoort te functioneren (daarom word je ongesteld), is het raar om tegen jezelf te zeggen ‘maar als jij ongesteld wordt, dan voel je je ziek’ dus dan kan je niet ongesteld worden, dat is beter voor je. Voel ik me dan defect? Om heel eerlijk te zijn, soms wel ja. Maar dit zijn hele kleine momenten waarbij ik misschien ook al getriggerd ben door andere aspecten; of wanneer het even wat minder gaat. En om heel eerlijk te zijn heb ik niet eens geprobeerd om zwanger te worden, dus zie ik waarschijnlijk de ernst van mijn gedachtes nog niet in.
Het verwerken van emoties doe ik nu voornamelijk door holistische therapie, door te kijken naar het geheel. Wat ik hier mooi aan vind is dat het vanuit meerdere punten benaderd wordt, zodat alles uiteindelijk rond komt; mentaal, fysiek, emotioneel, energetisch en spiritueel. De afgelopen maanden heb ik het veel gehad over dat ik vind dat mijn hoofd en hart geen connectie maken. Hier bedoel ik voornamelijk mee dat ik moeite heb om het verbindingspunt te vinden. Als jij ontkent dat je lichaam iets aantoont in een vorm van een klacht; of dat je emoties of gedachtes geen ruimte krijgen, dan zorg je voor disconnectie en zo voelt het voor mij op dit moment. Maar dat ik dit al toegeef en zo uitschrijf, betekent dus ook dat ik er al hard mee aan de slag ben gegaan en dus ook kan uitleggen waar het vandaan komt. Om je hart te kunnen openen, is het nodig dat jij je gesteund en veilig voelt. Dit is vaak heel moeilijk, omdat we met onzekerheid en negatieve gedachtes, vaak geen steun van anderen verwachten. Ik heb geleerd dat je uitspreken en je kwetsbaar opstellen het beste is wat je kunt doen. Ook al zorgt het niet meteen voor resultaat, je weet dat je onderweg bent naar een oplossing.
Afgelopen week had ik mijn jaarlijkse controle, de eerste keer dat ik weer in gesprek ben geweest met de afdeling Endometriose in Balans sinds vorig jaar Juli. Ik vond het eng om hierover te praten, ook omdat ik met een ander traject bezig ben voor traumaverwerking, dat los staat van deze chronische diagnose, had ik het gevoel alsof ik het een beetje links wilde laten liggen. Misschien omdat ik bang was voor een negatief resultaat. Gelukkig gaat alles goed en moet ik nog één jaartje zo door gaan. Ik moet wel meer op mijn dieet letten en ik denk dat dit gewoon een beetje los is geslagen door de coronatijd (toch wat meer cheat days). Ik raad nog steeds aan om, los van je vruchtbaarheid, ook gewoon eens te gaan lezen over je lichaam (als vrouw), want ik heb hier zelf meer kennis door opgedaan door wat ik heb meegekregen in het ziekenhuis van specialisten.
Hier zijn wat boeken die handig zijn, ook al heb je geen endometriose, is het alsnog een hele goede toevoeging als extra zorg voor je hormonale balans en lichaam:
– Endometriose en menstruatieklachten te lijf! Dit endometriose dieet boek is gericht op endometriose en menstruatieklachten, met meer dan 80 recepten met uitleg wanneer en waarom het beter is wat je wel en niet kunt eten tijdens je cyclus.
– De cyclus strategie, samenwerken met je hormonen verandert je dagelijkse leven, en dit boek leert je samenwerken met je hormonen.
– Je brein aan de pil, de anticonceptiepil heeft vrouwenlevens radicaal veranderd, en dit komt natuurlijk ook met allerlei bijwerkingen. Zo beïnvloedt het onder meer je eetpatroon, seksuele ervaring, stressniveau, emoties en humeur. Ze zeggen vaak dat vrouwen die aan de pil zijn een andere versie van zichzelf zijn.
Ik hoop dat je wat aan deze boeken hebt! Het heeft mij zeker al een deel geholpen.
<3
Kristel