Ik bedoel dan niet de afschuwelijke gebeurtenissen die er toen ontstonden door het virus. Maar de tijd met mijn vrienden en vriendinnen. Omdat je niet veel mensen mocht zien, zag ik elke week dezelfde drie vriendinnen. Elke week spraken we weer bij iemand thuis af om met elkaar de verloren dansmoves in te halen die we niet konden showen in de club. Ik vond dit een gezellige tijd, ik merkte dat de vriendschappen die ik had nog hechter werden. Je was afhankelijk van elkaar, je had niet meer die opstap vrienden die je alleen sprak in het weekend. Je kwam door de lockdown er echt achter wie jouw vriendenkring was. Natuurlijk werd ik op een gegeven moment ook gek dat ik elke week weer dezelfde mensen zag, geen nieuwe verhalen hoorde en geen nieuwe mensen leerden kennen. Maar als ik er zo op terugkijk was deze tijd nog niet zo verkeerd. Het werd vooral cozy toen de maatregel van de avondklok inging. Als je in de avond naar vrienden wilde, moest je bij diegene blijven slapen of moest je doorhalen tot half vijf ‘s nachts. Dit was het perfecte excuus om een sleepover te houden.
Nu alles weer terug is als voorheen merk ik dat de hechte banden er nog steeds zijn, alleen dat het toch anders is. Iedereen heeft nu andere plannen, het is niet meer vanzelfsprekend dat we elke week weer met hetzelfde clubje afspreken. Het laat mij ook beseffen dat je altijd met een vrolijkere blik terug kijkt op het verleden. Want toen we in lockdown zaten wilde ik niets liever dan weer uitgaan en de vrijheid hebben om iedereen te kunnen zien. Maar nu als ik terugkijk was die tijd ook wel erg gezellig en leerzaam. Ik wil eigenlijk hiermee zeggen dat je moet genieten in het nu en het er beste van moet maken, want voordat je het weet is die tijd weer voorbij.
Meer weten over Fee? Volg haar dan op Instagram! https://www.instagram.com/feeroelofsen/
