Ik houd echt van mezelf, dat meen ik. Maar soms denk ik terug aan momenten uit mijn puberteit en dingen die ik heb geflikt; en dat weet ik niet zozeer of ik nou moet huilen of lachen. Zo is er die keer dat ik erg graag mijn wenkbrauwen wilde epileren.
Jij was er voor me, steunend en vol begrip. Je hield van mij, kort, want je was mijn zomerliefje. Elk bericht dat je mij stuurde, gaf mij een glimlach, maar niemand mocht dit weten. Smoorverliefd en snakkend naar meer, ik zag een toekomst. Wij tweeën, gelukkig, ergens op ons balkonnetje
Het volgende wordt vaak gezegd door velen onder ons: “Familie is voor mij het allerbelangrijkste.” Ik vraag mij nog steeds af waarom we dit doen? Wellicht voelen we ons verplicht om familie voorop te stellen? Of zijn deze gevoelens aangeleerd? Om dit te achterhalen moet ik misschien de vraag aanpassen,
De warme zon schijnt op mijn gezicht. Ik word wakker in mijn eigen huisje. Een huisje waar ik hard voor heb gewerkt, dat is ingericht naar mijn wensen. Een plantje hier, een goudvisje daar en een mooie woonkamer. Alles net en strak. Ik sta op en was mijn gezicht, poets
Voor sommigen een maand van rust en bezinning; een maand van het geloof en de Heer, voor anderen een maand lang bezig zijn met “Ik heb honger! Is het al tijd? Hoe lang nog?”. En dan heb je mij, het meisje dat nooit een connectie heeft gehad met haar geloof
Het is dag 28 in quarantaine en elke nieuwe dag is een andere die mij verdrinkt in gedachtes. Met nog een kop thee breng ik de tijd door. De combinatie van brandnetel, munt en gember zal me nooit te veel worden. De stukjes gember kunnen af en toe nogal pittig
