Je kan uren verdwalen in een museum, wegdromen in een schilderij of verdrinken in de
digitale artspace. Maar soms is hapklare smakelijke snackkunst ook erg fijn.
In deze Catkijktkunst column beschrijft Cathelijne Blok, kunsthistoricus en oprichter van TheTittymag, één werk, museum, tentoonstelling, kunstenaar of een ander lekker kunsthapje in de maximale tijd van jouw spanningsboog. Zo ben jij weer even positief geprikkeld en op de hoogte van wat er zich allemaal afspeelt in de magische kunstwereld. Deze week bekijkt Cat de heerlijke tentoonstelling ‘If you know who she is, it’s Time for Botox’, van Joana Schneider (1990-).
Het lijkt alsof Barbie even snel een boodschap aan het doen is en de sleutels heeft
afgegeven aan eigenaar Pien van Rademakers Gallery.
De tentoonstelling, ‘If you know who she is, it’s Time for Botox’, van Joana Schneider (1990-) neemt je mee op een nostalgische reis terug naar je jeugd.
Je begeeft je tussen gekleurde objecten in een reallife jaren negentig uitvergrote Polly
Pocket (remember!) wereld. Grote stoffen schoenen, tassen, en kleurrijke en hysterische
outfits, waar Lady Gaga jaloers op zou zijn, worden afgewisseld met speelse installaties.
De kunstenaar verleidt niet alleen de bezoeker om een kleurrijke tijdreis te maken, maar legt ook de aandacht op het duurzame proces van de textiel ambacht. Zo werkt Schneider
intensief samen met lokale visserijen en bedrijven voor het maken van de materialen, die ze vervolgens gebruikt in haar kunst. Ze hergebruikt geryceld plastic, viscose draden tot aan afgedankte netten. Door verder te spelen met de grootte van vormen en kleuren in haar werk, word je gedwongen na te denken over belangrijke thema’s, zoals vastgeroeste patronen en genderrolen.
Joana Schneiders kunst verleidt en tegelijkertijd toont het een gelaagd verhaal vol
vraagstukken. Het biedt ons de tweede kans om onze jeugd her te beleven, maar ook
opnieuw kritisch te bekijken.
