Van een geliefde mentor kreeg ik ooit het nummer Everybody’s Free to Wear Sunscreen van Baz Luhrman als tip mee naar huis. Op een toegankelijke melodie dreunt Luhrman in dat nummer een set adviezen op, mèt zonder garantie – sauf de tip voor zonnebrand; want daar zijn de langetermijneffecten immers veelvuldig voor bewezen.
Menig regel passeert nog weleens mijn gedachtegang en vandaag stond ik weer stil bij het devies: “Do one thing every day that scares you”.
Ik pas deze zin vaak toe als kompas, en dan met name op momenten wanneer ik aarzel of ik een nieuwe uitdaging aan zal gaan, of niet. Dan strijken Baz’s woorden neer op mijn afwegingen en merk ik vanzelf of de voorzienbare nadelen zich nog durven te melden. Door iets engs te doen, treed je buiten de comfortzone en neem je een risico. Je neemt de gok dat je uit de ervaring een winst haalt, maar daarvoor dien je wel een stukje van jezelf kwetsbaar in te leggen.
Dat stukje kan je kwijtraken, kwijtraken aan een project dat mislukt, een ontslag, een relatiebreuk of, misschien zelfs iemand die een brok van je meeneemt naar het hierna. Maar de inzet kan ook verdubbeld worden, want de ervaring van succes na risico en inspanning brengt voldoening en groei en laat een mens hunkeren naar meer. En dat is een gokverslaving waar ik wel achter kan staan.
Want stilstand is achteruitgang, en een ziel die niet wordt uitgedaagd, verpietert in z’n omhulsel. Voedt haar daarentegen met nieuwe prikkels en er is geen limiet aan hoe ver ze zal doorgroeien.<
