Houd jij je staande in een altijd veranderende wereld? Eentje die voor de helft in de fik staat en voor de andere helft onder water? Overkomt het leven je of leef je het doelmatig? Vecht je tegen het lot of aanvaard je het? Weet jij waar je over vijf jaar wilt staan en waarom eigenlijk?
Het is jammer dat dit een column is en geen gesprek, want ik ben heel nieuwsgierig naar je antwoorden.
Zelf vind ik het nieuws af en toe overweldigend en ga ik niet bijzonder planmatig door het leven. Wat mij staande houdt in de wilde zee van het bestaan, dat zijn mijn routines.
Routines hebben een super saaie bijklank en het leven met routines klinkt alsof er geen ruimte is voor spontaniteit en je bestaat aan de hand van een vijfjarenplan dat dagelijks met vaste activiteiten doorlopen wordt. Een leven op water en broccoli met iedere woensdag hetzelfde zielloze programma, steeds op weg naar het volgende doel. Het klinkt niet bepaald als een kleurrijk, enerverend aards verblijf.
Voor veel mensen heeft religie altijd veel grip geboden. Rituelen en tradities die houvast bieden in een altijd veranderende wereld. Aan deze kant van de wereld verdween veel hiervan met de “ontkerkelijking” en gingen we eerder naar onszelf op zoek in een Indiase ashram. Nu ook de vliegschaamte zijn intrede heeft gedaan bij de huidige generatie zit dat er ook niet meer in.
Maar hoe doen we dat dan wel? Groeien? Bestaan? Gezond en gelukkig zijn? Staande blijven?
Voor mij zijn dat dus die routines. Het skelet dat alles bij elkaar houdt.
Ik sta iedere dag vroeg op. Vanaf september is het meestal nog donker. Dat klinkt deprimerend, maar als je dat omdenkt geeft het een gevoel van winnen. Voor de rest van de wereld uit, 3-0 voor in de tweede helft.
Dit zijn een paar voorbeelden van routines die mij helpen:
-
Ik begin met een korte, geleide meditatie. Vaak knal ik daar wat positieve affirmaties achteraan en muziek van Afrikaanse Gospelkoren. Dat zet je shine aan.
-
Die muziek speelt meestal als ik onder de douche sta.
-
Voor deze activiteiten is een telefoon nodig, maar ik lees niet mijn berichten en ga nog niet in mijn sociale media. Ik haal mijn telefoon uit de woonkamer, open het scherm en haal het toestel van de vliegtuigstand. Zonder te kijken gooi ik het op mijn bed en ga naar de wc. Zo zie ik niet wat er binnenkomt.
-
Omdat ik vroeg opsta heb ik altijd de tijd om rustig te ontbijten. Ik drink eerst het sap van een limoen met wat water en neem na het ontbijt Vitamine C, D en L-lycine. Door daar zo’n vast moment voor te hebben kun je het niet vergeten.
-
Ik zorg dat ik iedere dag iets van sport of beweging doe. Sport plan ik in in mijn agenda alsof het een afspraak is, zodat het er van komt. Al je het namelijk overlaat aan hoe de dag loopt, dan is de kans groot dat het er niet van komt.
Dit is een greep, want los van deze zaken, die ik belangrijk vindt, is er veel ruimte voor spontaniteit. Ik plan mijn agenda niet drie weken van tevoren vol. Maar op deze manier zorg ik dat dingen die mij helpen, rustig, gezond en positief te blijven altijd gebeuren. Ze zorgen dat ik veerkracht heb. En onlangs heb ik geleerd dat we niet altijd mee hoeven in de kapitalistische mindset waar onze maatschappij op is gebouwd. Volgens het systeem waar de meesten van ons in leven, moet je altijd productief zijn. Terwijl de natuur ook steeds veranderd en we sommige dagen niet net zoveel kunnen als andere. Dat is okay.
Concluderend, ik raad iedereen aan een geraamte te bouwen met wat je dagelijks (of sommige dingen wekelijks) belangrijk vindt en waar je je goed door voelt. Dan kun je verder lekker dansen en veren. Geniet ervan!
Meer weten over Marije? Neem dan een kijkje op haar Instagram
