‘Dat ik hier echt mezelf kan zijn, dat is zo’n luxe’

Jamaica, dan denk je misschien aan Rastafari. Aan een goede jonko, Bob Marley en get up, stand up for your right. De ultieme chillplek dus, waar iedereen helemaal zichzelf kan zijn. Maar die luxe geldt niet voor iedereen op het eiland. Jamaica staat in de top tien van de meest homofobe landen ter wereld en dus overleeft de LGBT-community achter de gesloten deuren van de kast.

In het extreem christelijke Jamaica is homoseksualiteit verre van geaccepteerd en is de afkeur zelfs zo in gebakken in de cultuur dat er in de wet is vastgelegd dat je voor het hebben van anale seks tien jaar achter de tralies kunt verdwijnen. Het openbaar lynchen en verkrachten van homoseksuelen is eerder regel dan uitzondering en blijft vaak ongestraft.

Nadat ze werd verstoten door haar familie en vrienden, haar baan verloor en zo zwaar bedreigd werd dat ze de straat niet meer op durfde, besloot Jennifer Clark twee jaar geleden naar Nederland te vluchten. “Ik was een doelwit geworden voor mijn hele buurt. Iedere dag stonden er mensen voor mijn deur te tieren en te schelden of ze gooiden bijvoorbeeld eieren tegen mijn ramen. Op straat werd ik aangevallen, verbaal en fysiek, ze spuugden letterlijk op me. Ik werd zo moe van het voortdurend op m’n hoede moeten zijn, de hele tijd over m’n schouder te moeten kijken of iemand me wil aanvallen. Ik wilde eindelijk mezelf kunnen zijn en gelukkig kan dat hier.”

Jennifer leefde zoals vele LGBT-ers in Jamaica lang in de kast. Ze trouwde met een man en samen kregen ze een dochter. Maar na een paar jaar huwelijk besloot ze dat ze de schijn niet langer op kon houden en dat ze in privésfeer open wilde kunnen zijn over haar geaardheid. “Ik wist wat de consequenties hiervan zouden zijn, namelijk dat veel van mijn vrienden en familie zich tegen me zouden keren. Maar de echte problemen ontstonden pas toen ik een bevriende collega op de hoogte wilde stellen. Ik had in een email aan haar niet op reply, maar per ongeluk op reply all gedrukt en mijn mail ging naar het hele kantoor. De volgende dag hoefde ik niet meer terug te komen.”

Maar een aanval op een gayfriend was voor Jennifer uiteindelijk doorslaggevend voor haar vertrek. “We woonden allebei in dezelfde wijk en inmiddels was het in die buurt al algemeen bekend dat wij allebei homoseksueel zijn. Toen hij, zonder iemand lastig te vallen, naar huis wandelde, werd ‘ie van achter aangevallen met een mes. Vervolgens begonnen steeds meer mensen op hem in te slaan en trappen. Hij is daar op straat overleden, alleen omdat hij homo was.”

De LGBT community heeft in Jamaica weinig instanties om om hulp te vragen als ze te maken krijgen met geweld en misbruik. De politie staat er om bekend dit soort misdrijven vaak ongestraft te laten passeren. Mensen worden weggestuurd met opmerkingen als ‘je zal het er zelf wel naar gemaakt hebben’ of ‘je kan ook wel een goed pak slaag gebruiken’.
De laatste jaren kan de gay community zijn stem wel steeds luider later horen via de gay rights organisation JFLAG. Ze kunnen steeds opener demonstreren en proberen via lobbying en door rechtszaken aan te spannen de discriminerende wetgeving in het land aangepast te krijgen.

“Ik ben na mijn ontslag direct actief geworden bij JFLAG, maar dat is nu nog vooral een symbolische stap. We kunnen op geen enkele manier echt invloed uitoefenen. In de laatste verkiezingen werd er wel gesproken over het aanpassen van wetten die vooral homoseksuelen targetten, maar actie komt er maar niet. De politici zeggen dat dat komt omdat ze hiervoor nooit de steun zullen krijgen van de mensen. Het is te diep ingesleten in de Jamaicaanse cultuur.”

Ondanks dat Jennifer het gevoel had dat ze haar broeders en zusters en de strijd voor gelijke rechten in Jamaica op gaf door te vertrekken, heeft ze geen moment spijt van haar keus.
“Ik was zo moe van het vechten en het voortdurend op mijn hoede moeten zijn. Ondanks dat het leven hier niet helemaal vrij is van discriminatie heb ik eindelijk het gevoel dat ik mezelf kan zijn, dat is zo’n luxe. Twee jaar geleden voer ik bijvoorbeeld voor het eerst mee met de gaypride. Wow! Dat er een feest is in dit land dat homoseksualiteit viert! Dat was zo’n bijzondere ervaring. Nu heb ik nog 1 ding op mijn verlanglijstje: Trouwen! Daar durfde ik op Jamaica niet eens van te dromen!”

Gerelateerd

Deze kunstbeurs mag je echt niet missen!

Je onderdompelen in de meest geweldige kunst? En de hotste kunstenaars spotten? Dat kan, want van 21 tot 24 november opent UNFAIR Amsterdam haar deuren! Van rechtstreeks kunst van de kunstenaars kopen tot performances, tours en workshops.  De komende weken tonen wij op Tiktok (@thetittymag) kunstenaars die ons zijn opgevallen.

Lees meer »

Kunsthistoricus roept op tot verandering tijdens lezing

Onze Founder Cathelijne Blok geeft de Joost Zwagerman Lezing op 18 november22 oktober 2024, Alkmaar. Hoe ziet een wereld zonder kunst eruit? Cathelijne Blok, kunsthistoricus, schrijver en journalist, breekt een lans voor de kunsten in haaroptreden op de Joost Zwagerman Lezing op 18 november in TAQA Theater de Vest.Blok spreekt

Lees meer »

Scroll #18: Wie is Maya Deren?

Maya Deren (1917-1961) was een pionier van de Amerikaanse avant-garde film. Haar werk combineert poëzie, symboliek en droombeelden waarmee ze een vrouwelijke perspectief onderzoekt. In haar leven heeft ze andere filmmakers ondersteunt en kreeg ze een fascinatie voor Haïtiaanse Voodoo. Maya Deren is geboren als Eleanora Derenkowski in Kiev, in

Lees meer »

Ik vind dat je via eten, kan laten zien wie je bent.

In 2018 organiseerden wij onze allereerste Titty Talk: een first date met 40 feministen. Een inspirerende ontmoeting tussen activisten, feministische organisaties, kunstenaars en journalisten. Allemaal proberen ze op hun eigen manier een positieve verandering teweeg te brengen. Alleen wie zijn die feministen nou eigenlijk en waar staan ze voor? Wij

Lees meer »

Scroll #17: Wie is Beatriz González?

De in Colombia geboren Beatriz González groeide op in een roerige tijd. In haar tienerjaren en als jongvolwassene heeft ze een traumatische ervaring tijdens het gewelddadige conflict, La Violencia (het Geweld 1948 – 1958). Dit was een grote inspiratie voor haar latere werk dat een gewaagde en confronterende blik werpt op de

Lees meer »

Preview bij Tijd Voor MAX over de DIOR- tentoonstelling!

Onze oprichter Cathelijne Blok mocht voor Tijd voor MAX omroep MAX alvast een kijkje nemen bij de tentoonstelling Dior: A New Look, in het Kunstmuseum Den Haag.  Van de iconische stukken van Christian Dior naar de eerste vrouwelijke ontwerpen aan het roer, Maria Grazia Chiuri. Cathelijne vertelde waarom de tentoonstelling

Lees meer »

Ik heb ook gewoon een gekke obsessie met cijfers.

In 2018 organiseerden wij onze allereerste Titty Talk: een first date met 40 feministen. Een inspirerende ontmoeting tussen activisten, feministische organisaties, kunstenaars en journalisten. Allemaal proberen ze op hun eigen manier een positieve verandering teweeg te brengen. Alleen wie zijn die feministen nou eigenlijk en waar staan ze voor? Wij

Lees meer »

The Titty Platform

Currently by invitation only. Still think you're the right fit?