In 2018 organiseerden wij onze allereerste Titty Talk: een ‘first date’ met 40 feministen. Een inspirerende ontmoeting tussen activisten, feministische organisaties, kunstenaars en journalisten. Allemaal proberen ze op hun eigen manier een positieve verandering teweeg te brengen. Maar wie zijn die feministen nou eigenlijk en waar staan ze voor? Wij stellen ze je voor in onze reeks: De Arty Beldate!
Dit keer spreken we met Sarah Neutkens (1998) , componist, model, kunstenaar, curator en schrijver. We hebben het over het belang van jonge kunstenaars een podium geven, intuïtie volgen en haar werkproces.
The TittyMag; Hi Sarah, hoe kijk jij naar kunst?
Sarah Neutkens: Hoe ik naar kunst kijk? Vaak kijk ik kort, tenzij iets me echt grijpt. Het klinkt misschien vreemd, maar ik moet er een gevoel bij hebben. Het moet me echt raken om mijn interesse te wekken. Ik heb kunstgeschiedenis gestudeerd en ben getraind om op verschillende manieren naar kunst te kijken. Ik kan vanuit een sociaal-historische context of een feministisch perspectief kijken, maar persoonlijk is het simpel: raakt het me of niet? Ik wandel vaak snel door musea en galeries en weet meteen of iets me raakt. Soms leer ik iets waarderen als ik de geschiedenis ervan ken, maar dat gevoel is nooit zo sterk als wanneer iets me meteen grijpt. Wat dat betreft, ben ik een romanticus.
Sarah Neutkens, 2023
TTM: Wat spreekt je dan aan bij een kunstwerk?
Sarah: Dat is moeilijk te zeggen. Het is hetzelfde als met muziek of mensen; een intuïtieve connectie die je wel of niet hebt. Ik heb nooit een vaste inspiratiebron. Als ik erover nadenk, dan zou ik nog eerder geïnspireerd worden door film dan door alle andere media. Maar vooral het leven zelf inspireert me.
TTM: Hoe verloopt jouw werkproces ongeveer?
Sarah: Mijn werkproces begint altijd met een idee dat in mijn hoofd opkomt. Ik verzamel veel dingen, fotografeer kleine details, noteer stukjes tekst, observeer mensen op straat. Het kunnen allerlei dingen zijn die iets met me doen. Dat idee vraagt dan om een bepaalde vorm, en dat proces is heel organisch. Ik ga niet bewust zitten om iets te maken; ik ben een soort doorgeefluik voor ideeën waar ik geen controle over heb.
TTM: Hoe is je expositie “Niets is ooit altijd” tot stand gekomen? En hoe kies je de titels?
Sarah: Titels zijn niet mijn sterke punt; deze klonk gewoon mooi. De selectie van mijn werk gaat heel snel en makkelijk, ik kies wat goed voelt en past. Het is geen ingewikkeld proces voor mij. Het maakproces is vaak de weg van de minste weerstand, wat voor mij de beste en meest toegankelijke weg is. Ik hoef eigenlijk niet eens na te denken. Dat is het bizarre eraan. Ik zie de werken en ik kies gewoon wat bij elkaar past. Wat goed voelt en dan valt het samen. Ik ben eigenlijk altijd gewoon tevreden als mijn werk is wat het is. Daarom dat ik er ook feitelijk moeilijk over kan praten. Het is toevallig een foto die ik op dat moment wilde maken. Toevallig met de camera die ik dan op zak had, het is toevallig een idee dat ik al langer heb. Het is toevallig hoe de werken samenvallen. Het is alsof het iets hoger is dan mezelf dat dat bestuurt. En daar sta ik, ik opereer ten dienste van al die ideeën. Ik ben slechts de arbeider die dat uitvoert en zo goed mogelijk, zo helder mogelijk de ideeën wil laten manifesteren.
De tentoonstelling is een selectie van beelden uit mijn leven. Het is een samenstelling van dingen die mij opvallen en me niet meer loslaten. Ik kijk naar de kleuren, vormen en bewegingen, en focus op het moment. Samen met Het Noordbrabants Museum heb ik deze tentoonstelling werkelijkheid gemaakt.
Sarah Neutkens, Odalisque, 2023
TTM: Je had ook een expositie dit jaar, die onderdeel was van ‘Brabants Nieuwe’ in Het Noordbrabants Museum. Wat is volgens jou het belang van kunst en het tentoonstellen van jonge kunstenaars?
Sarah: Jonge kunstenaars een platform bieden is cruciaal omdat de kunstwereld steeds meer een beleggerswereld wordt. Het wordt voor kunstenaars die niet commercieel werken steeds moeilijker. Het is belangrijk dat er plekken zijn waar kunstenaars, jong en oud, risico’s kunnen nemen zonder financiële druk. Kunst biedt een unieke positie om commentaar te geven op de wereld zonder vast te zitten aan commerciële of politieke belangen. Kunst moet een vrijplaats zijn waar alles gezegd kan worden en alles bespreekbaar is. Kunst betekent volgens mij, vaak los komen te staan van de mensen zelf, vooral vanwege financiële risico’s. Ik hoop dat kunst weer onderdeel wordt van het leven van alle mensen, in plaats van een bevoorrechte groep.
TTM: Is er een deel van het kunst maken dat je empowerend vindt?
Sarah: Ja, ik vind het fantastisch dat ik niet de meester ben van mijn ideeën. Ze worden me gegeven en dat is een groot cadeau. Het haalt ook een stukje individualisme en controledrang weg, wat in deze wereld vaak voorop staat. Dat is een mooie gedachte, dat ik gewoon uitvoer wat er naar me toekomt.
Sarah Neutkens, Death of Venus, 2022
TTM: De expositie ‘Niets is ooit altijd’ loopt t/m 1 september 2024. Heb je nog leuke dingen die eraan komen?
Sarah: Ja, uiteraard was dat de tentoonstelling in Pizza Gallery in Antwerpen. Het is een bijzondere expositie omdat ik tijdens de tentoonstelling ben getrouwd met mijn verloofde Alexander Deprez. We wilden iets speciaals doen en besloten dat de kunstexpo de perfecte gelegenheid was om onze liefde te vieren. We waren er om ons werk te tonen en met de tentoonstelling mee te groeien. Het is een organisch proces, zonder veel gewichtigheid. Mijn werk is wat het is en daar ben ik tevreden mee.
Daarnaast komt er een publicatie van Kidz Paris. Het is een artbook waarin ik twee spreads heb gekregen en een interview. Ik ben ook bezig met een solo-EP die waarschijnlijk in het najaar uitkomt, met een saxofoonkwartet.
Daarnaast ben ik bezig met mijn band, en we gaan waarschijnlijk in het voorjaar ons album releasen. Dat wordt echt madness. Het album bevindt zich op het snijvlak van cabaret, theater, punk en chansons. Alles komt erin samen. Tot slot heb ik nog een novelle liggen die praktisch af is.