Een vlinder betekent voor mij vrijheid en rust. Hoe het danst in de lucht, opzoek naar bloemen. Het zet altijd een glimlach op mijn gezicht. Een vlinder staat voor de slag waar ik zo goed in ben als ik in het water lig. De kracht die het mij brengt, de snelheid die ik ermee bereik. Maar de vlinder staat ook voor jou, de beste vriend die ik ben kwijtgeraakt.
Je bracht dezelfde rust en vrijheid als die ene vlinder. Zelfs toen ik je nog maar een week kende was het alsof je al jaren in mijn leven was. Je was zo makkelijk met woorden en zo sterk ook. Je wist waar je het over had. Je leek me zo gelukkig, zo blij en zo luchtig. Bij jou kon ik al mijn zorgen laten gaan en eindelijk over de goede dingen in het leven praten.
De paarse kleur van die ene vlinder associeer ik nog steeds met jou, zelfs na vier jaar complete stilte. Ik weet nog zo goed hoe jij de kleur uitlegde. Je zag het als dat kleine lichtje in een hele donkere kamer. Alles was donker in jouw ogen, behalve dat klein, paarse stipje. Een paarse vlinder, de perfecte beschrijving onder een foto van jou.
Ik hield je hand zo stevig vast, al was het door een computerscherm. Als we vlinders waren hadden we naar elkaar toe kunnen vliegen. Misschien had ik dan wel iets voor je kunnen doen toen het zwaar begon te worden. En zelfs toen het zwaarder werd bleef je zo rustig als die ene, paarse vlinder. Zo kwam je in ieder geval over op mijn beeldscherm.
Het was een hete zomerdag toen er een paarse vlinder langs me vloog. Ik had een kleine wandeling nodig, het was binnen te heet. Ik had mijn telefoon in mijn hand, wachtend op een bericht. Een bericht van jou. Het deed me dan ook meteen pijn toen ik de eerste woorden las van het bericht dat ik binnen kreeg. Het was je zusje. Jij was niet meer degene die contact zocht.
Ik zou willen dat ik aandacht had geschonken aan de paarse vlinder die langs me vloog. Misschien had ik je dan nu nog steeds vast, misschien wachtte ik nu dan nog steeds op een bericht van jou. Alleen dit keer zou jij ook degene zijn die een bericht stuurt. Nu moest ik toekijken hoe de paarse vlinder zomaar ineens stopte met vliegen, zonder enige waarschuwing. Die paarse vlinder was jij. Ik had je willen vangen, ervoor zorgen dat je de grond niet zou raken. Maar ik was te laat. Nu ben je niks meer dan de vlinder op mijn pols.
