Woman.
Slechts 132 jaar geleden werd onze grondwet gewijzigd. Dr. Jacobs hield die dag haar gratis spreekuur in de Jordaan. De armoedige verschijning van de vrouwen en vooral de grote hoeveelheid kinderen die ze met zich mee sleepten, deden Aletta een diepe zucht doen slaken. Ondanks dat de dominee elke zondag stond te prediken dat een kind was als een geschenk van god, straalden de gezichten van de vrouwen in de rij louter pure wanhoop uit. Over die dertien monden die ze thuis te voeden hadden en of Hij, in godsnaam, alsjeblieft niet nog zo’n monstertje aan de collectie zou toevoegen. Maar ja, met alleen mannen aan het roer zou het nooit doordringen dat vrouwen prima in staat zijn om te beslissen of ze die 13 kinderen wel willen baren of of ze zich bij haar, zonder het schaamrood op de kaken te hebben staan, een pessarium zouden laten voorschrijven.
Daarnaast was ze toch gewoon een arts met een goed salaris? Om maar niet te reppen over de hoeveelheid belasting die ze om die reden afdroeg. Het was daarom toch echt belachelijk dat ze in de afgelopen 4 jaar, ondanks onophoudelijk brieven en aanvragen te versturen, nog steeds geen mogelijkheid had gekregen mee te stemmen in de verkiezingen voor de gemeenteraad of hier aan deel te kunnen nemen?
Haar irritatie zwol aan. Waarom moest alles altijd zo’n gevecht zijn? Ze had al zo moet strijden om op het punt te komen waar ze was, als eerste vrouw afgestudeerd aan de universiteit. Nu hadden ze met die grondwetswijziging echt alle mogelijkheden geblokkeerd voor haar om aanspraak te maken op het kiesrecht. Die minkukels hadden nu letterlijk op papier gezet dat alleen mannen mochten kiezen en gekozen mochten worden. Het was dus tijd voor actie, want met klagen alleen kom je er niet…
