In 2018 organiseerden we onze allereerste Titty Talk: een first date met 40 feministen. Een inspirerende ontmoeting tussen activisten, feministische organisaties, kunstenaars en journalisten. Allemaal proberen ze op hun eigen manier een positieve verandering teweeg te brengen. Alleen wie zijn zij nou eigenlijk en waar staan ze voor? Wij stellen je ze voor in deze reeks: onze feministische beldate. Deze week spreken we met Lola Edobor! Zij staat ook bekend als DJ onder de naam Lola Edo, en is co-eigenaar van de queer bar Pamela in Amsterdam.
TTM: Hi Lola! Jij begon in 2020 bar Pamela in Amsterdam, kan je daar iets meer over vertellen?
L: Zeker! Samen met Samuel King, Jochem Doornbush en Carlos Valdes ben ik bar Pamela begonnen. Pamela is een bar speciaal voor de queer community. Twee maanden voor corona begon gingen we open, dit had niemand zien aankomen. Maar omdat er veel behoefde was naar een locatie zoals Pamela ontstond er al heel snel een sterke community die ons steunde op iedere manier mogelijk, de community bleef opdagen en maakte bijvoorbeeld gebruik van onze take out. Onze community heeft Pamela tijdens de coronatijd echt in leven gehouden. Inmiddels zijn we nu alweer een jaar volledig geopend!
TTM: En hoe is bar Pamela onstaan?
Ik kwam er al op jonge leeftijd achter dat ik op vrouwen viel, en zocht een plek waar ik uit kon gaan en mezelf kon ontdekken. De enige opties waren eigenlijk gay bars of lesbische barretjes, en daarmee kom je al snel uit op de Reguliere Dwarsstraat, maar deze straat representeert de queer community totaal niet in mijn ogen. Daarnaast is deze straat ook helemaal niet veilig of inclusief.
Pamela is ontstaan uit het idee dat ik een bar wilde opzetten die qua muziek, vibe en aankleding bij mij paste, en dan speciaal voor de queer community. Ik wilde een plek creëren waar iedereen zichzelf kan zijn zonder aangestaard te worden. Een veilige ruimte waarin iedereen zichzelf kan zijn en ontdekken. Het nachtleven is er om je te verzetten tegen de dag, en je dagelijkse rol even te laten gaan. Mensen kleden zich meestal anders in het nachtleven, maar het verschil is denk ik, dat sommige queer mensen zich ook in het dagelijks leven zo kleden en eer geen spraken is van ‘een rol’. Voor hen ben ik Pamela begonnen, zodat ze niet alleen snachts maar ook overdag een veilige plek hebben om volledig zichzelf te kunnen zijn.
TTM: Wat fijn dat Pamela deze vrijheid en veiligheid biedt! En hoe hou je die veilige sfeer in stand?
L: Eerst wilde ik niet werken met een deurbeleid, omdat dit meteen een erg exclusieve sfeer geeft. Maar het doel van Pamela is om een plek te creëren voor de queer community waar nog geen veilige plek voor was. Ik merkte dat het lastig was om dit doel te bereiken zonder deurbeleid. We hebben een best kleine ruimte dus die reserveren we nu speciaal voor de queer community. Als je alleen komt voor de leuke lichtjes, hebben we daar helaas geen ruimte voor. Er zijn genoeg leuke barretjes in Amsterdam, maar voor de queer community is helaas nog niet overal een veilig plekje. Gelukkig is er bijna altijd begrip voor wanneer we dit uitleggen aan mensen bij de deur.
TTM: Je zet je enorm in voor de queer community en een gelijke plek voor hen, maar hoe denk je eigenlijk over feminisme?
L: Ik zie mezelf eigenlijk helemaal niet als een activistisch persoon, maar ik ben activistisch in mijn eigen bubbel. Ik spreek ik me hierin zeker uit. Ik denk dat ik me ook eerder uit in mijn acties dan mijn woorden.
Ik ben heel feministisch opgevoed door mijn moeder. Zij vond het erg belangrijk dat mijn zus en ik leerden om sterk en onafhankelijk te zijn. Ik merk dit ook aan hoe wij nu in het leven staan. Ik zal altijd mijn eigen geld willen verdienen en zelfstandig en onafhankelijk willen zijn.
TTM: En merk je wel eens ongelijkheid in je werk nu?
L: Helaas wel. De wereld waarin wij leven is grotendeels ingericht door en voor de witte man, en dat merk ik als bruine vrouw met (dread)locks. Ik moet bijvoorbeeld bijna altijd uitleggen aan mensen dat ik de eigenaar ben van Pamela. Zelfs wanneer ze komen voor een meeting met de eigenaar, en ik de enige in de ruimte ben.
Ik vraag me vaak af hoe de wereld eruit had gezien als vrouwen vanaf het begin evenveel macht en kansen hadden gekregen als mannen. Hier kunnen we nu niks meer aan doen, maar het wordt tijd voor verandering en meer inclusiviteit.
TTM: En hoe denk je dat we meer inclusiviteit kunnen creeren?
L: In Amsterdam kunnen we sowieso al meer inclusiviteit creeren door niet alle macht te leggen bij een kleine groep mensen. Zo zijn bijna alle nachtclubs en horeca gelegenheden in de handen van dezelfde groep mensen. Hierdoor is er weinig diversiteit en inclusiviteit in de horeca en het nachtleven. Niet alleen op het gebied van eigenaren en management, maar ook op gebied van het aanbod van clubs en barren. Het zou veel beter zijn voor de diversiteit om de macht te verdelen over een grotere groep mensen met verschillende culturen, identiteiten en stijlen. Dit maakt niet alleen de kansen voor iedereen eerlijker, maar zorgt ook nog voor een veel diverser en inclusiever nachtleven.
Wil je meer weten over Lola Edobor en Bar Pamela? Volg haar dan op instagram!
