Hoe inclusief is de kunstwereld? Een belangrijk onderwerp waar veel over gezegd kan en moet worden. Wij gaan erover in gesprek met de mensen die hier middenin zitten: van kunstenaars, directeuren, conservatoren tot galeriehouders. Deze week: stylist en fotograaf Asimina.
Asimina verhuisde drie jaar geleden voor haar studie vanuit Griekenland naar Nederland. Hier ontdekte ze dat ze het ontzettend leuk vindt om zichzelf creatief te uiten in de vorm van styling en fotografie. “In Griekenland worden creatieve uitingen niet aangemoedigd. Daar wordt mensen opgelegd dat ze advocaat of dokter moeten worden. Toen ik hier kwam, ging er een wereld voor me open.”
Hoe is jouw passie voor styling en fotografie ontstaan?
“Ik ben begonnen met styling – dit is altijd al mijn passie geweest. Later ontdekte ik pas hoe erg ik geniet van het maken van foto’s. Deze ontdekking vond plaats tijdens een reis door Santorini. Een vriend en ik mochten voor een merk een shoot organiseren. Hij wilde graag in de stad foto’s maken met zijn telefoon. Ik kon dit niet geloven: je bent op zo’n mooi eiland en dan wil je foto’s maken in de stad? Ik nam toen de leiding en pakte mijn analoge camera erbij, hiermee gingen we opzoek naar de mooie en verborgen plekjes van Santorini. Toen begon mijn passie voor fotografie.”
Is het creatieve werkveld volgens jou inclusief genoeg?
“Nee, vooral niet als je een jonge vrouw bent. Ik heb het gevoel dat de traditionele industrie zich bedreigd voelt door nieuwe mensen. Natuurlijk zijn er ook veel mensen die wel openstaan voor nieuwe perspectieven en die je kansen willen geven, maar dat zijn voornamelijk vrouwen. De standaard is nog altijd mannelijk. Ik zou het mooi vinden als deze ondernemingen kansen zouden geven aan iedereen, niet alleen op het gebied van gender, maar ook etniciteit. Hoe meer diversiteit en inclusiviteit, hoe meer creatieve perspectieven.”
Hoe kunnen we hier verbetering in aanbrengen?
“Ik denk dat de mensen die de leiding hebben in deze ondernemingen uit hun comfortzone moeten stappen. Ze zijn bang voor verandering – ik heb het gevoel dat het voor hen te veel energie kost om dit aan te gaan. Het is makkelijk om te werken met mensen waarmee je al eerder gewerkt hebt. Ik snap dat het een business blijft en dat ze willen dat alles soepel verloopt, maar als geen risico’s durft te nemen, blijf je hangen in dezelfde vicieuze cirkel.”
Wat wil je met jouw werk bereiken?
“Ik wil het verhaal vertellen waar mensen niet zo snel aan denken. Mijn eerste project ging bijvoorbeeld over romantiek. Mensen denken hierbij meteen aan bloemen of chocolaatjes, maar dat is bedacht door Hollywood. Romantiek gaat veel verder dan dat – het gaat om het blootgeven van je emoties en kan eigenlijk erg eenzaam zijn. Het gaat erom hoe jij als individu de wereld ziet. Met mijn werk wil ik deze kant van het verhaal belichten.”
Wil jij op de hoogte blijven van het werk van Asimina? Volg haar dan op Instagram!
