Daar stond ik dan. In een kamer van 17 vierkante meter. Ik keek naar het plafond, als de wind ook maar iets waaide, zou het omhoog vliegen. In mijn hand had ik 20 identieke sleutels, waarvan ik er in Sherlock Holmes-stijl achter moest komen welke in welke deuropening paste. Ik noemde mijn nieuwe thuis ook wel ‘het crackpand’. Maar ik was trots, want het was in ieder geval mijn crackpand.
Om in te burgeren tussen alle Amsterdammers, begon ik ook maar havercappu’s te drinken en overpriced bananenbrood naar binnen te werken. Ik schafte een blender aan die ze hier allemaal hebben in Amsterdam. En probeerde mijn Brabantse accent te verliezen.
Nu ben ik altijd te vinden in één van die cute-looking koffiebarretjes. Daar ben ik erg gevoelig voor. Amsterdam past bij mij, de binnenstad is net zo chaotisch als ik. Daar liep ik dan door het Vondelpark met mijn iced matcha latte. Een tienerdroom die was uitgekomen, eindelijk woonde ik in Amsterdam.
Ik kom zelf uit het Brabantse Tilburg, dus om ineens naar de grote stad te verhuizen, was zeker wel even wennen. Vooral het fietsen vond ik lastig – ik ben al een lompe fietser van mezelf, maar in Amsterdam is het rampzalig. Als ik over de tramrails heen fiets, glijd ik steeds bijna onderuit. En Google Maps is niet mijn beste vriend. Die stuurt mij steeds alle richtingen in waar ik niet heen moet.
Maar het omschakelen van mijn dagelijkse routine was voor mij het moeilijkst. Het veranderen van sportschool, fietsroute en gewoontes die ik zo gewend was in Tilburg. Van tevoren wilde ik het allemaal gaan zoeken in Amsterdam, maar later merkte ik dat ik dat moeilijk vond. Ik ben ook nog steeds vermoeid van het stadsleven en alle chaos en drukte die daarbij komt kijken.
Dus hoe heb ik Amsterdam overleefd? Ik had allerlei prikkels om uit te gaan: iedere dag in de stad hangen en drankjes doen. (Wat trouwens erg vermoeiend is – en slecht voor de portemonnee van een student.) Maar ik heb het romantiseren van de stad op een gegeven moment opgegeven en de drang om altijd iets te doen uitgeschakeld. Ik merkte dat dit mij veel rust gaf, dan ben ik af en toe maar een oma die niks wilt hahah.
