Moest je huilen, lachen of raakte je er compleet van in de war? Wat was jouw gevoel bij dat ene kunstwerk dat maar in je hoofd bleef hangen?
Een kunstwerk kan veel met je doen. Het laat je soms opnieuw kijken naar een onderwerp, de geschiedenis of zelfs de toekomst. Kunst heeft altijd een grote rol gespeeld in de samenleving. We kunnen door middel van kunst anders kijken naar onze omgeving en situatie. Het is een mooie manier om emoties te verwerken, nieuwe inzichten te krijgen of iemand uit te dagen om anders te denken. Daarom vragen wij naar het favoriete werk van krachtige voorlopers en opvallende spraakmakers. Deze keer spreken we met danser Dilek Mohrmann.
Wat betekent kunst voor jou?
“Een gevoel kunnen vastleggen. En ik vind het daarbij belangrijk dat je altijd iets van jezelf erbij doet. Dat kan een mening of gevoel zijn – of iets wat jij zelf wil onderzoeken. Ik vind het leuk om te werken met een idee of gedachte en deze te koppelen aan beweging en muziek.”
Herinner je je eerste ervaring met kunst nog?
“Mijn eerste ervaring met kunst was al op een erg jonge leeftijd. Mijn moeder is actrice en mijn vader heeft kunstgeschiedenis gestudeerd, dus het is er bij mij echt met de paplepel ingegoten. Wat mijn ouders altijd leuk vertellen, is dat ze vroeger wel eens klassieke muziek opzetten en dat ik als klein meisje dan begon te dansen, nog voordat ik kon lopen. Toen ik een beetje begon te praten, hadden ze de vier jaargetijden van Vivaldi opgezet. Hierop zei ik vervolgens tegen mijn moeder: ‘Oh mama, ik vind dit zo mooi! Ik moet er bijna van huilen.’
Toen ik 4 was ben ik op ballet gegaan. Mijn ouders lieten wel eens een filmpje zien van ballerina’s en ik weet nog dat ik daar zo’n fascinatie voor had. Hoe je dan zo rondzwierde, dat gevoel en die passie hebben mij nooit verlaten. Als ik nu een dansvoorstelling kijk, voel ik me weer dat kleine meisje dat voor het eerst een ballerina ziet rondzwieren op een podium.”
Wanneer wist je dat je je in de kunstsector wilde begeven?
“Als mensen mij vroeger vroegen wat ik wilde worden, zei ik: ballerina. Maar later kwam ik erachter dat als ik dat wilde, ik direct uit huis moest om naar een balletacademie aan de andere kant van Nederland te gaan. Een heel nieuw leven, dat had ik nodig om ballerina te worden. Maar ik was toen ook nog bezig in de moderne danswereld, dus ik heb besloten om daar te blijven.
Ik heb er lang aan getwijfeld of ik wel goed genoeg was, maar uiteindelijk besefte ik me dat dit mijn passie was en ik hierin wilde doorgroeien. Uiteindelijk ben ik in havo 4 gestopt met de middelbare school om een dansopleiding te gaan doen.”
Heb je een favoriet kunstwerk?
“Dat is een lastige, want vaak zijn mijn favoriete kunstwerken hele voorstellingen. Maar daar kan ik ook niet echt een favoriet uit kiezen. Wel heb ik een favoriete choreograaf, Pina Bausch. Zij heeft echt prachtige voorstellingen gemaakt. Pina is een pionier geweest in de moderne dans en heeft stukken gemaakt gebaseerd op echte dingen, echte mensen. Dat vind ik super inspirerend. Omdat ik zelf ook steeds meer bezig ben met het maken van dans, is zij een grote inspiratiebron voor mij.”
Waar haal je nog meer inspiratie vandaan?
“Ik haal mijn inspiratie echt uit de mens en maatschappij. Zo ga ik binnenkort een stuk choreograferen dat gaat over het losbreken van een groep of een normaliteit.
Ik houd heel erg van dingen die je gewoon meemaakt, alledaagse dingen inspireren mij. Er is een soort psychologisch stukje dat erachter zit, wat ik heel interessant vind om mee te werken.”
Benieuwd geworden naar Dilek’s dansavontuur? Bekijk het hier op haar Instagram!
BEELD: Auke Spijker