In 2018 organiseerden we onze allereerste Titty Talk: een first date met 40 feministen. Een inspirerende ontmoeting tussen activisten, feministische organisaties, kunstenaars en journalisten. Allemaal proberen ze op hun eigen manier een positieve verandering teweeg te brengen. Alleen wie zijn zij nou eigenlijk en waar staan ze voor? Wij stellen je ze voor in deze reeks: onze feministische beldate. Deze week spreken we Emma Curvers!
Emma Curvers is schrijver, journalist en columnist. In de Volkskrant schrijft ze maandelijkse tv-recensies over het ‘wel en wee op tv’. Alles wat haar aandacht pakt, kan Emma op een vlotte en gevatte manier omschrijven.
Op 2 maart 2021 verscheen haar tweede boek, Melktanden.
Waar ligt jouw focus als schrijver?
“Ik verwonder me erover hoe mensen samenleven met elkaar en hoe dat verandert.
Ik kijk altijd naar de tijdsgeest en dat blijft fascinerend. Ik probeer daarin oog te houden voor wat ik belangrijk vind, zoals feminisme en ongelijkheid in de bredere zin van het woord. Maar het kan ook over iets heel luchtigs gaan, zoals de polonaise die bedreigd wordt in Zuid-Limburg. Het gaat mij altijd om ontwikkelingen in onze cultuur.”
Onlangs verscheen je nieuwe boek, Melktanden. Waar gaat dat verhaal over?
“Het gaat over een vrouw die te maken krijgt met concurrentie van een andere vrouw. Zij valt daarin heel erg terug op een stereotypisch verhaal: ze begint de andere vrouw te stalken en ze verzet zich heel erg.
Ik denk dat dat een verhaal is dat we allemaal goed kennen vanuit de films waarmee we zijn opgegroeid. Dat narratief zit in veel verhalen en is naar mijn mening achterhaald. In mijn boek gaat het vooral over hoe je dat soort verhalen kan projecteren op je eigen leven; en zo een soort veiligheid voor jezelf schept. Lon, het hoofdpersonage van mijn boek, valt terug op dat verhaal omdat het makkelijk voor haar is om op die manier naar de wereld te kijken. Ze doet dat ook in een breder opzicht: ze houdt namelijk van Disneyfilms en pretparken. Ze vlucht op een bepaalde manier in verhalen. Het is in die zin een feministisch boek, omdat het verhaal waar ze zich aan vasthoudt implodeert. Vrouwen die elkaar op die manier verantwoordelijk houden in de liefde, zijn natuurlijk krom. Dat verhaal blijkt voor Lon een dwaalspoor te zijn en dat is het in het echt ook.”
Waar vind jij dat we staan met het feminisme anno 2021?
“Ik ben best wel enthousiast over dat er in de afgelopen 5 tot 10 jaar eigenlijk wel een nieuwe vorm van feminisme is ontstaan. Er is nu aandacht voor allemaal verschillende vormen van onderdrukking. Het gaat niet meer alleen over gender, maar er wordt ook gekeken naar het betrekken van ras en gezondheid en dik of dun zijn. Dat vind ik een heel goede ontwikkeling. Ik volg het ook met grote interesse.
Maar soms kijk ik om me heen en schrijf ik een column over mansplaining; en dan merk ik dat veel mannen nog geen idee hebben waar dat dan over gaat en heel boos reageren. Dan besef ik me wel dat we nog een hele weg te gaan hebben.”
Hoe ga je om met die negatieve reacties?
“Vaak reageer ik er wel op, maar ik realiseer me ook dat zo’n gesprek niet altijd zin heeft. Daarin ben ik wijzer geworden. Sommige mensen reageren op alles rondom het onderwerp feminisme nog steeds erg boos; en soms weet je al dat een gesprek niet vruchtbaar gaat zijn. Als iemand met een anoniem plaatje en heel veel cijfers in zijn Twitternaam reageert, weet je al dat je er toch niet uit gaat komen. Als iemand echt het gesprek aan wil gaan en nieuwsgierig is, dan vind ik het alleen maar top om daarop te reageren.”
Wat kun je het beste doen als je je wil verdiepen in het feminisme?
“Ik raad het je vooral aan om de klassiekers te lezen, maar op dit moment is het internet ook een schat aan informatie. Als je op Instagram begint, kun je enorm veel te weten komen en oppikken. Je kunt er gesprekken volgen terwijl ze gebeuren.
En ga vooral op zoek naar media die jou aanspreken; en op een goed geïnformeerde en inclusieve manier over feminisme schrijven.
Ik denk ook dat het heel goed is om feminisme juist in een breder opzicht te bekijken: wat leeft er onder de ‘gewone mensen’.”
Hoe hoop je dat feminisme er in de toekomst uit zal zien?
“Ik hoop dat mensen wat minder vijandig op het woord gaan reageren. Ik heb op dit moment het gevoel dat er veel naar emancipatoire bewegingen wordt gekeken vanuit angst. Er is veel angst over cancel culture en de gevolgen van de #MeToo-beweging. Die angst is op dit moment disproportioneel groot en dat vind ik erg jammer. Ik begrijp dat je dit wil bespreken, maar ik hoop vooral dat mannen zich hierdoor ook meer betrokken gaan voelen. En ik hoop dat er meer besef komt voor het feit dat we op een hele andere manier in de wereld staan.”
Meer te weten komen over Emma Curvers? Volg haar op Instagram of koop haar nieuwe boek Melktanden!