In 2018 organiseerden wij onze allereerste Titty Talk: een first date met 40 feministen. Het was een inspirerende ontmoeting tussen activisten, feministische organisaties, kunstenaars en journalisten. Allen proberen op hun eigen manier een positieve verandering teweeg te brengen. Maar wie zijn die feministen nou eigenlijk en waar staan ze voor? Wij stellen je ze voor in onze reeks: De Arty Beldate!
Vandaag spreken we met kunstenaar en designer Laura Stöck (@loewie8 & @loewie_art). We hebben het over de fashion Industry, keuzes en meer!
The TittyMag: Hey Laura, je onderneemt zo ontzettend veel, van kunst, online tot mode, hoe introduceer je jezelf?
Laura Stöck: Zeker, mijn naam is Laura, en ik ben een kunstenaar. Ik ben half Luxemburgs en half Duits. Ik woon al meer dan vijf jaar in Amsterdam. Ik heb veel gereisd over de hele wereld. Ik groeide op in Duitsland en woonde in Mexico toen ik 16 was, wat een keerpunt was waarop ik besloot een creatieve weg te volgen. Maar het duurde lang voordat kunst mijn fulltime bezigheid werd.
Ik deed mijn bachelor in London en werkte toen voor Matthew Williamson, wat destijds mijn droombedrijf was. Tijdens mijn studie was ik geobsedeerd door elke collectie die hij maakte. Wat ik geweldig vond aan zijn werk waren de felle kleuren en de prints die hij creëerde. Dus toen ik als design assistant intern voor hem begon te werken, eindigde ik met het maken van veel handgetekende prints, wat nog steeds een soort “schilderen” was, maar binnen de fashion carrière. Hij merkte mijn aandacht voor detail in elk stuk, of het nu kleding of prints waren. We hadden ook enkele accessoires voor runway shows die hij aan mij toevertrouwde. Dit leidde ertoe dat ik overwoog een master te doen in accessoireontwerp, en uiteindelijk kreeg ik een beurs voor het prestigieuze Institut Français de la Mode in Parijs. Tijdens dat masterprogramma werkte ik samen met Dior en creëerde ik een paar zonnebrillen die te zien waren in hun runway show. Daarna kreeg ik een aanbod om assistent-ontwerper te worden bij Louis Vuitton, waar ik werkte in de handtassendesignafdeling aan mini-tassen, mijn favoriet. Het was een echt coole en creatieve omgeving.
Laura Stöckl in de Toquer
TTM: Waarom besloot je de fashion industrie te verlaten?
Laura: Ik heb het gevoel dat bij merken als Louis Vuitton er maar een beperkte hoeveelheid creativiteit mogelijk is omdat ze zo gevestigd zijn. Ik wilde mijn hart en ziel in iets stoppen dat echt van mij was. Ik hou al van schilderen sinds ik vier jaar oud was, maar ik zat vast in het fashion hamsterwiel.
De overstap maken was echt eng omdat ik mijn hart en ziel in alles stop wat ik doe. Ik werkte extreem hard om op jonge leeftijd senior handbag designer bij Karl Lagerfeld te worden, een titel die je meestal pas later krijgt. Ik werkte regelmatig tot 1 uur ‘s nachts als onbetaalde stagiair toen ik nog in London woonde en schetste in het weekend om mijn ideeën aan mijn baas te laten zien. Ik heb mijn leven eraan gewijd, en het was het miljoenen keren waard.
TTM: Zou je ooit terugkeren om te werken binnen de mode- industrie?
Laura: Ik zou weer ontwerpen voor het juiste project op het juiste moment, en misschien zelfs voor mijn eigen fashion lijn. Het is iets wat ik wil ontwikkelen als het juiste moment daar is. Maar voor nu wil ik me richten op schilderen en kunstenaar zijn.
TTM: We zitten nu voor je schilderij bij galerie Toqueur in Amsterdam.
Laura: Mijn schilderijen, ik maak realistische schilderijen met collages die meer verhalend zijn. Ik heb ook abstracte stukken die veel meer intuïtief en abstract zijn, iets wat ik begon te verkennen tijdens de lockdown in 2020. In die tijd begon ik te experimenteren met kleuren die ik leuk vond, ze uit te kiezen en mijn gevoelens te volgen. Ik moet ook toevoegen dat ik synesthesia heb.
TTM: Inspireert synesthesia ook je werk?
Laura: In die momenten is het eigenlijk een gevoel. Mijn huis heeft echt mooi daglicht in de middag wanneer de zon mijn woonkamer raakt, waar ik momenteel schilder. Ik heb nog geen studio, maar ik heb een groot appartement. Wanneer het licht de woonkamer raakt, is het als een moment van energie en vreugde, en ik wil dat gevoel vastleggen op papier of kleine 20×20 doeken. Ik wil bijna kleine vierkanten van energie maken om aan iemand te geven zodat ze kunnen voelen wat ik voel.
“ The world is your oyster” Laura Stöckl (2024)
TTM: Maak je naast de kleinere stukken ook grootschalige werken waar je collage en schilderkunst combineert?
Laura: Ja, ik doe de collage stijl al sinds minstens 2016, dus bijna acht jaar nu. Mijn schilderijen zijn ook veel realistischer geworden naarmate mijn techniek verbeterde. De collages bevatten vroeger van alles, zoals kleine momentums. Bijvoorbeeld, daar heb je mijn ticket voor Art Basel Miami. Maar voor deze show is het de eerste keer dat ik screenshots van WhatsApp-gesprekken heb toegevoegd die ik heb gehad, en er is een specifiek thema. Als je de stukken hier leest, gaan ze allemaal over mannen uit de kunstwereld.
Tijdens de opening van mijn tentoonstelling kwamen zowel vrouwen als mannen. De mannen zeiden: “Nee, dit kan niet echt zijn, heb je dit verzonnen?” Ze waren geschokt, maar de vrouwen zeiden allemaal: “Nee, dit is zo normaal, ik kan je 20 van deze screenshots sturen.” Het is schokkend. Het gaat over de roofdieren in de kunstscene en misschien de misvatting van mijn toetreding tot de kunstwereld. Met mijn achtergrond als fashion designer en mijn Instagram-account, heb ik het gevoel dat sommige ouderwetse galleries het niet leuk vinden dat ik beide heb. Sommige mensen willen je echt in één hokje stoppen.
“Electric feels” Laura Stöckl (2024)
TTM: Er is zoveel moois, maar heb jij zelf een favoriet stuk in deze collectie?
Laura: Ja. “The World is Your Oyster” en “Electric Feels.” Ik denk dat dit de mooiste en meest speciale stukken zijn die ik tot nu toe heb gemaakt. Ik wil ze echt verkopen, maar mensen weten niet zeker of het de “investering” waard is omdat verzamelaars soms kopen om later door te verkopen. Ik wil het niet lager prijzen dan het is omdat ik er mijn hart en ziel in heb gestopt. Maar dat is onderdeel van de reis; aangezien ik nog geen beroemde naam ben in de kunstwereld, is prijsstelling een beetje ingewikkeld.
TTM: Wat inspireert je in je werk?
Laura: Soms zijn het willekeurige mensen op straat of inspiratie uit reizen. Ik haal inspiratie overal vandaan. Mijn moeder is een van mijn grootste inspiraties, net als sterke, onafhankelijke vrouwen in de kunstwereld en in het algemeen.
Heather Day is een grote inspiratie voor mij. Ze is een kunstenaar uit de VS die echt grote, abstracte, kleurrijke stukken maakt. Soms zie ik haar op Instagram door haar studio lopen met de zon die binnenkomt, met deze grote doeken, en dat is eerlijk gezegd mijn droom. Ik wil niet elke dag schilderen en niets anders doen, aangezien mijn leven en mijn kunst een samenloop is van alles wat ik doe, maar ik wil wel fulltime kunstenaar zijn en in die wereld leven. Het is mijn favoriete ding om bezig te zijn met verf en creativiteit.
