Hoe inclusief is de kunstwereld? Een belangrijk onderwerp waar veel over gezegd kan en moet worden. Wij gaan erover in gesprek met de mensen die hier middenin zitten: van kunstenaars, directeuren, conservatoren tot galeriehouders. Deze week: directeur en eigenaar van OBJECT Rotterdam, Anne van der Zwaag.
Hoe is jouw passie voor kunst ontstaan?
“Op de middelbare school was ik al veel bezig met kunst. Ik denk dat dit zo is gegaan, omdat ik in de tropen ben opgegroeid. Daar heb je meer mensen die nog hun eigen spullen maken. De oude ambacht en technieken spelen daar een veel grotere rol dan hier in Nederland. Dit heeft mij denk ik inspiratie gegeven om een passie voor kunst en design te ontwikkelen.
Na de middelbare school ben ik naar de Universiteit in Utrecht gegaan om daar Kunstgeschiedenis te studeren. Tijdens deze studie merkte ik dat mijn passie bij moderne kunst lag.”
Waarom spreekt hedendaagse kunst jou het meest aan?
“Kunst van vroeger was nog erg beperkt in het ruime denken. Er werd veel in hokjes gedacht: architecten waren bezig met architectuur, fotografen waren bezig met fotografie en schilders waren bezig met schilderen. In de hedendaagse kunst zie je dat deze hokjes niet meer bestaan, alles loopt door elkaar heen. Dat vind ik zo tof.”
Wanneer wist je dat je curator wilde worden?
“Het is gek, want het is niet iets wat je zomaar besluit. Ik ben eerst begonnen met het schrijven over kunst. In dit proces ontmoette ik veel kunstenaars en ontwerpers, later kwam ik in meer aanraking met musea. Toen ik mijn eerste tentoonstelling mocht samenstellen, viel dit bij mij erg in de smaak, maar ik zag wel dat je bij een museum toch bepaalde beperkingen had. Je zat vast aan één gebouw en had te maken met een vaste collectie.
Toen ben ik mezelf eigenlijk meer gaan ontwikkelen in het samenstellen van tentoonstellingen op bijzondere plekken, dus niet per definitie in musea. Denk bijvoorbeeld aan industriële gebouwen en historische monumenten. Het leuke hiervan is dat de kunstwerken een relatie aangaan met de locatie. Je kunt op een verrassende manier op de ruimte inspelen met de kunstwerken. Hierdoor heb ik het gevoel dat de locatie en de kunstwerken elkaar extra versterken.”
Sinds 2012 ben je eigenaar van OBJECT Rotterdam. Wat voor platform is dit?
“Het is een fysieke plek waar heel veel creatievelingen die ik heb geselecteerd hun werk kunnen presenteren. Het is samengesteld als tentoonstelling waar jij als bezoeker door de creaties heen kunt lopen en je kunt laten inspireren door de werken. Maar omdat je alles wat je ziet, kunt kopen, is het tegelijkertijd een beurs.”
Jullie geven veel kansen aan opkomende talenten. Vind je dat dit genoeg wordt gedaan in de kunstwereld?
“Ik zie wel dat er veel initiatieven zijn om jonge talenten te ondersteunen, maar ik merk dat de kloof tussen de academie en het professionele werkveld erg groot is. Jonge talenten zijn tijdens hun studie veel bezig met het creëren van eigen werk, maar zodra ze zijn afgestudeerd, weten ze vaak niet waar ze moeten beginnen. Wij kunnen jongeren hier een springplank in bieden in de vorm van ‘OBJECT’. Hier ontmoeten ze journalisten, galeriehouders en allerlei andere mensen die hen kunnen helpen bij hun start als kunstenaar.”
Hoe denk je dat we de kunstwereld inclusiever kunnen maken?
“Als ik kijk naar verschillende musea, zie ik dat op de topposities toch best veel witte mannen zitten. Het is belangrijk dat dezelfde mensen niet te lang op een positie blijven. Eigenlijk moet het door blijven stromen, een museum blijft tenslotte een instituut en het is belangrijk dat deze meebeweegt met de tijd.”
Afgelopen weekend werd de 10e editie van OBJECT georganiseerd door Anne van der Zwaag. Als je hier meer over wil weten, bekijk dan de website!