Met een bak koffie hang ik in de vensterbank uitkijkend op een fris uitzicht. De duiven landen neer op hun favoriete daken en de lucht kleurt zich donkeroranje.
Ik ben alleen op een nieuwe plek. Ik wilde de ene plek vol leuke en onverzadigde onrust inwisselen voor de andere. Ik ga bewust vreemd op mijn Amsterdam zonder schuldgevoel.
Ik wandel als een avonturier door mijn nieuwe stad vol ontdekkingen, antwoorden en vragen. Ik loop langs indrukken van historische plekken en gebouwen. Sta stil bij nieuwe en ongerepte momenten. Spreek andere woorden tegen nog onbekende gezichten.
Ik verzamel hier herinneringen om bij stil te staan en achter me te laten. Het is een stad waar wijsheid gevonden of vergeten kan worden. En ik mag nu bepalen wat.
