‘New year, new me’, daar sloot ik het jaar mee af. Dit was gericht op een terugblik van het afgelopen jaar en wat er allemaal veranderd was, lichamelijk maar ook mentaal. Helaas moest ik de maand januari heel anders beginnen. Op één januari werd ik ongesteld en daarom dus ook enorm teleurgesteld. Een leuke ‘new year, new me’ op de eerste dag van 2020. Het was natuurlijk niet de bedoeling dat ik na een jaar lang ongesteld zou worden; en ik deed er van alles aan om dat tegen te houden. En dan moet je toch zo het nieuwe jaar beginnen.
Dit was helaas ook niet de enige keer. Ik heb tot op de dag van vandaag nog twee andere lichte doorbloedingen gehad, wat zorgde voor veel last van mijn onderrug, darmklachten, vermoeidheid en voornamelijk stress. Dit is dan ook niet alleen tijdens de periode dat ik ongesteld ben. Het is een nasleep van een hormoon-disbalans, omdat ik ook gewoon de pil moet blijven doorslikken, zodat het niet volledig doorbreekt. Ik heb me heel naar gevoeld, omdat het eigenlijk helemaal niet organisch verloopt en dat vind ik enorm zonde.
Ik kreeg te horen dat een vriendin van mij een kennis had die de diagnose endometriose level vier ontving tijdens kerst. Na 2,5 jaar proberen zwanger te worden, wilde ze toch even weten waarom het zo lang duurde. Ik had vernomen dat het op haar eierstokken zat en heb toen maar even onderzocht wat voor gevolgen dit kan hebben op je gezondheid. Endometriose cysten in de eierstokken komen bij tenminste twintig procent van de vrouwen met endometriose voor. Als er een endometriose cyste wordt gevonden, moet goed worden gekeken of de endometriose ook op andere plaatsen zit (blaas, urineleiders, darm), want dit gaat vaak samen gepaard.
De endometriose cyste wordt vaak een ‘chocolade cyste’ genoemd. De cyste heeft namelijk een stroperige donkerbruine inhoud door het “menstrueel bloeden” van de endometriosecellen aan de binnenkant van de cystewand.
Endometriose op de eierstok kan ook klachtenvrij verlopen, helaas is dan dus ook vaak het gevolg dat het pas geconstateerd wordt als de vrouw niet zwanger raakt. Dit is bij mij niet het geval, ik heb adenomyose, een vorm van endometriose. Bij endometriose is endometrium (het slijmvlies dat de baarmoeder bekleedt) aanwezig op plaatsen buiten de baarmoeder. Bij adenomyose bevindt dit endometriumweefsel zich in met myometrium (de spierlaag van de baarmoeder).
Na het verwijderen van een blaasjes of cyste, wat door endometriose kan ontstaan, wordt het bij vrouwen die geen kinderwens hebben aanbevolen om hormonen te gebruiken om de vorming van nieuwe cysten te voorkomen. Helaas is dit voor jonge vrouwen vaak een moeilijke beslissing om te nemen.
Doordat ik de maand januari als een rollercoaster heb ervaren, zeg ik deze maand even opnieuw ‘new year, new me’. Met de hoop dat dit geen gevolgen zal hebben op mijn volgende echo. De conclusie is: ondanks een dieet, aanpassing van activiteiten en extra supplementen, doet je lichaam soms alsnog waar het zelf zin in heeft.
