I’m a thick bitch, I need tempo!

Godzijdank dat Lizzo bestaat, ik weet niet wat ik zonder haar album “Cuz I Love you” had moeten doen. Duizendmaal dank voor jouw geweldige muziek en heerlijke persoonlijkheid. Het geeft mij de zekerheid om mijn eigen lichaam en imperfecties te accepteren. Alleen is het wel jammer dat ik niet net als Lizzo een split kan doen, twerken in deze houding en dan ook nog de fluit speel.

Tot op de dag van vandaag, ben ik nooit de “skinny girl” geweest. Zelfs toen ik vier keer in de week sportte, had ik geen platte buik. Het frustreerde mij constant, ik wilde net zo dun zijn als mijn vriendinnetjes om mij heen. Ik kon volgens het getekende beeld van de maatschappij geen crop top of bikini dragen. Vanaf het moment dat ik bij American Apparel ging werken, werd ik zo onzeker door mijn prachtige collega’s die alles aan konden. Ik moest altijd een maat Large aan hebben, soms zat dat mij dwars. Toen ik werd aangenomen bij het kledingmerk, zei ik tegen mijn broer dat ik wel moest afvallen, z.s.m. voor het juiste imago als een “AA Employee”. Hij keek mij verward aan en zei dat ik onzin praatte. Hij had volkomen gelijk.

Voor mijn chronische PTSS en borderline slik ik medicatie. Het is opvallend dat veel mensen het schrikbarend vinden, als een persoon medicatie moet innemen voor mentale gezondheid. Jammer dat er nog een taboe heerst hierover. Al twee jaar lang slik ik medicatie.
Sinds het medicatiegebruik, is mijn metabolisme totaal veranderd. Hierdoor ben ik veel aangekomen. Hoeveel weet ik niet precies, ik weeg mezelf nooit. Ik eet niet heel anders dan twee jaar geleden en ik beweeg niet heel anders dan twee jaar geleden. Wacht, dat is een leugen. Ik let júist meer op mijn eetpatroon en dagelijkse beweging. Meer dan mensen denken. Dit komt ook door stereotypering. Als je dik bent, dan vreet je je vol en doe je niks. Nou, dat is totale bullshit.

Al mijn vrienden zijn gelukkig open minded en zijn geen bodyshamers. Niet iedereen is zo, dat is de realiteit. Mensen vragen of je zwanger bent, noemen je dik en geven dieettips zonder dat jij er ooit om vroeg. De ergste vraag is: “Wat is er met jou gebeurd?”.
Soms vraagt iemand dit verbaal en soms krijg je een blik die hetzelfde vraagt zonder woorden.
Hoe dan ook, het is gewoon naar. Het is oneerlijk om iemand slecht te laten voelen op deze manier. Ik kan er niks aan doen, ik heb de medicatie nodig. Een veel voorkomende reactie is dat ik moet stoppen met de medicatie of andere moet nemen. Dat doe je niet “eventjes”, het werkt niet zo. Realiseert niemand zich dat dit een bijwerking is van de medicatie en dat het beter gaat met mijn mentale gezondheid?
Eindelijk heb ik er niet zoveel moeite mee dat ik “groter” ben geworden. Ik heb moeite met hoe mensen omgaan met mij sinds ik “groter” ben. Als ik dit uitleg, dan geloven mensen mij soms niet. Volgens hen zit ik in een ontkenning, blijkbaar heb ik er “wel echt moeite” mee.
Het is mijn eigen lichaam, niet dat van een ander. Waarom praat men dan soms alsof het wél hun lichaam is?

Ja, ik ben soms onzeker, ook over mijn lichaam. Iedereen is weleens onzeker. Het is alleen niet vanwege het aankomen door de medicatie. Het komt door de oppervlakkige perfectie die geschapen is door de mediacultuur die zegt dat we allemaal een maatje 34 moeten hebben. Voor een lange tijd stond ik wel elke ochtend voor de spiegel afkeurend mijn lichaam te bekijken. Ik moest wennen aan de verandering. Nu denk ik gelukkig positiever over mijn medicatiegebruik en de bijwerkingen ervan.
Zolang mijn medicatie werkt, ben ik allang blij. Het enige wat mij wel lichtelijk verdrietig maakt, is dat mijn grote collectie van American Apparel kleding niet echt meer past. Maar ja, hun kleding viel toch al belachelijk klein. Geen wonder dat ik altijd een L had. Laat ik niet eens beginnen over het feit dat Large überhaupt de grootste maat was in het assortiment, wat een onzin. Ik koop wel nieuwe kleding.

Laten we met zijn allen meer open minded zijn over body image, stop bodyshaming. All positive vibes!

P.S. ik zoek iemand die mij kan leren hoe ik kan twerken in een splithouding en hoe je blokfluit moeten spelen. Please, slide in my DM’s.

Gerelateerd

In eerste instantie wilde ik helemaal geen kunstenaar worden.

In 2018 organiseerden wij onze allereerste Titty Talk: een first date met 40 feministen. Een inspirerende ontmoeting tussen activisten, feministische organisaties, kunstenaars en journalisten. Allemaal proberen ze op hun eigen manier een positieve verandering teweeg te brengen. Maar wie zijn die feministen nou eigenlijk, en waar staan ze voor? We

Lees meer »

Scroll #16: Wie is Diana Blok?

De dagen zijn niet alleen bestemd voor urenlang scrollen door Tinder in bed, maar ook voor een goede dosis kunst scrollen. Daarom lichten we speciaal voor jou iedere week een kunstenaar uit. In deze aflevering staat een kunstenaar centraal die via fotos ons confronteert met haar photografie en gender en

Lees meer »

In 2018 konden wij onze historische Titty Talk: een eerste date met 40 feministen. Een inspirerende ontmoeting tussen activisten, feministische organisaties, kunstenaars en journalisten. Probeer allemaal op hun eigen manier een positieve verandering teweeg te brengen. Alleen wie zijn die feministen nou eigenlijk en waar staan ​​ze voor? Wij stellen

Lees meer »

Ik leg mijn hart en ziel in alles

In 2018 organiseerden wij onze allereerste Titty Talk: een first date met 40 feministen. Het was een inspirerende ontmoeting tussen activisten, feministische organisaties, kunstenaars en journalisten. Allen proberen op hun eigen manier een positieve verandering teweeg te brengen. Maar wie zijn die feministen nou eigenlijk en waar staan ze voor?

Lees meer »

Kunsttips augustus!

Welk museum moet je opslaan? Welke kunstpodcast is hot? Hoe heet die ene tentoonstelling ook alweer? Het overzicht van alle arty kunst to do’s is soms helemaal kwijt! Maar don’t worry!  Want wij zetten iedere maand de kunst- moetjes voor je op een rijtje. Genoeg om je mee te vermaken. Of

Lees meer »

Scroll#15: wie is Sylvie Fleury?

De dagen zijn niet alleen bedoeld om urenlang door Tinder te scrollen in bed, maar ook voor een goede dosis kunst. Daarom lichten we speciaal voor jou elke week een kunstenaar uit. In deze aflevering staat een kunstenaar centraal die humoristisch maar kritisch werk maakt met als hoofdthema ‘consumentisme’: Sylvie

Lees meer »

Kunst is een manier om de wereld beter te begrijpen.

In 2018 organiseerden wij onze allereerste Titty Talk: een ‘first date’ met 40 feministen. Een inspirerende ontmoeting tussen activisten, feministische organisaties, kunstenaars en journalisten. Allemaal proberen ze op hun eigen manier een positieve verandering teweeg te brengen. Maar wie zijn die feministen nou eigenlijk en waar staan ze voor? Wij

Lees meer »

The Titty Platform

Currently by invitation only. Still think you're the right fit?