Als wij niet naar de kunst toe kunnen, halen we de kunst (en de makers) maar naar ons. Gezondheid gaat voor: logisch, maar dit heeft wel vervelende gevolgen voor de culturele sector. Exposities worden gecanceld en evenementen afgelast. Wij zetten deze mensen, van illustratoren en fotografen tot schrijvers en dansers, daarom de komende tijd ‘In the Spotlight’. Zo kunnen zij hun belangrijke verhalen en werken alsnog met de wereld delen.
Deze week spreken we Mounir Samuel. Mounir is schrijver, journalist, concept ontwikkelaar, adviseur in de kunst en cultuur sector en theatermaker. We vragen Mounir Samuel hoe hij omgaat als ‘creative in quarantaine’ en wat kunstenaars kunnen betekenen.
Wat is jouw missie?
Ik ben altijd bezig geweest met verhalen vertellen en sociale rechtvaardigheid. Ook wil ik mensen wakker schudden en te bevrijden van hokjes. Daarbij zoek ik altijd de juiste vorm die daarbij past. Dat kan een expositie zijn, een theatervoorstelling of roman. Alles wat ik doe vult elkaar weer aan. Mijn ervaring in de journalistiek geeft mij inspiratie en input voor mijn performances.
Hoe ervaar je deze periode?
We hebben te maken met een virus waar we de omvang niet van kunnen begrijpen. De persconferentie op donderdag 12 maart, waarin werd verteld dat de kunst en cultuursector op slot ging, betekende voor mij: geen inkomen in maart en april. Opdrachten, voorstellingen en exposities die ik zou organiseren, vielen allemaal weg. Dit virus kan ook terugkomen in golven en zal het komende jaar onzeker voor mij zijn.
Hoe kan men elkaar helpen?
Men kan elkaar helpen door verbinding en afleiding te zoeken. Juist nu is de behoefte aan kunst en cultuur groter dan ooit. Netflix zal ook gaan vervelen na een paar dagen. Ik ben zelf bezig om elke dag iets uit mijn eerdere werk onder de aandacht te brengen. Dit doe ik door bijvoorbeeld mijn volledige theatervoorstelling online te delen. Zo had ik op 18 maart, de dag van het gebed, mijn eigen gebed online geplaatst. Voor velen is dit ongewoon, maar de reacties gaven wel aan dat veel mensen geraakt waren hierdoor. Mensen zijn opzoek naar hoop, verbinding en intimiteit op afstand.
Waar ligt je focus op dit moment?
Op dit moment ligt de focus op wat ik kan betekenen voor anderen. Dit doe ik zonder daar een verdienmodel aan vast te plakken. Ik hoop mensen wakker te schudden en troost te bieden door mooie dingen te maken. Daarnaast ben ik bezig om samen te werken met andere kunstenaars en theatermakers. Om na te denken of we samen iets kunnen maken voor onze omgeving zonder dat we in dezelfde ruimte hoeven zijn.
Is er nu ruimte voor extra inspiratie? En hoe uit dat zich?
Dit uit zich op verschillende manieren. Als je kunstenaar of artiest bent of enigszins creatief dan brengen deze enorme crisissituaties je toch naar unieke ideeën. Ik ben bezig met het schrijven van een nieuw boek. Dat kan namelijk goed als je bent opgesloten in huis. Dit blijft ook lastig, mijn gedachten zit op een heel ander level dan in een schrijvers flow, want dit blijft een verdrietige tijd.
Hoe zie je de toekomst?
Voor kunstenaar is er minder werk in de toekomst. Dit komt doordat veel kunstinstellingen het niet zullen overleven. Ook omdat dit niet een prioriteit van de overheid is op dit moment… Nu is wel het moment om aan een nieuwe samenleving te werken. Wat leren we hier als mensheid van? Hoe moeten wij de nieuwe samenleving gaan vormgeven? Ik zie het als een wake-up call. Door middel van kunst kan je daar mooi op inspelen. Alleen hoe gaan we dat doen? Kunstenaars kunnen hier een rol in spelen. Wij moeten een nieuwe vorm gaan bedenken.
Wil je meer zien van Mounir? Bekijk hier zijn volledige theatervoorstelling ‘En toen schiep god Mounir’. Of neem een kijkje op zijn website www.mounirsamuel.nl.
