In deze door de media aangedreven tijden is het soms lastig om kwaliteit te bepalen wanneer dat al door de platforms al dan niet wordt erkend. De manier waarop verslaggeving wordt gedaan geeft zelfs de meest kritische geest soms reden om een misplaatst oordeel te vellen over een bepaalde situatie, persoon of gedachtegoed. Ik moet hierbij denken aan het concept van parallax – dit treedt op wanneer we relatieve diepte, en dus inzicht, verliezen door de schijnbare positie van een object ten opzichte van een achtergrond. We worden om de tuin geleid doordat een voorval in een bepaalde setting een bepaalde betekenis lijkt te hebben. Terwijl dit vanuit een andere hoek, een andere setting of tegen een andere achtergrond misschien een hele andere betekenis kan hebben. Hoe kunnen we dan de juiste waarde bepalen?
Neem bijvoorbeeld de finale van de US Open van afgelopen zomer, toen Serena Williams haar woede uitte tegen de umpire. Serena heeft een geschiedenis van woede-uitbarstingen op de baan en zo werd ze dan ook door veel media neergezet als de ‘angry black woman’. Maar die uitbarstingen zijn niet voor niets geweest. Serena is stelselmatig tegen racisme opgelopen in de overwegend witte tenniswereld. Het wordt verdacht wanneer haar slagen voor de digitale herhaling, maar ook voor de live verslaggevers, duidelijk binnen zijn, maar de umpire ze affluit. Vanaf de bank wordt de situatie toch verdraaid, de media gaat ermee aan de haal en verspreidt dat Serena buitenproportioneel boos is geworden. Er wordt ingezoomd op haar emotie en we verliezen het zicht op haar kwalitatieve spel. Nota bene: we verliezen het vertrouwen in Serena.
Gelukkig is er ook veel tegenspraak in de media, en in dit geval wordt er terug geknokt. Serena heeft crazy nu als geuzennaam gepakt, in een samenwerking met Nike laat ze dat zien met een ongelooflijk inspirerend filmpje over vrouwen in de sportwereld. Ze noemen ons crazy, geeft ze aan in de voice-over, prima: it’s only crazy until you do it. Er zullen altijd mensen zijn die het anders zien dan jij, die het regelrecht verkeerd zien zelfs, maar laat dat je niet van de wijs brengen. Blijf geloven in je eigen kwaliteiten en uiteindelijk kerf je zo een achtergrond uit waar geen parallax over valt te twisten. Jij kan ‘t. <
