‘Hey, ken je Nine al? Zij werkt voor/als/met ..’ Hold up. Hoeveel introducties op een verjaardagsfeestje of borrel in de kroeg beginnen zo? Bijna allemaal. Zeker voor mijn generatie, want ja. Carrière, dat is de reden dat we allemaal ‘s morgens ons bed uit rollen. Carrière, want dat moet ons unaniem gelukkig maken.
We zijn niet meer de generatie van de huismoeders en werkvaders, maar van de bosslady’s en powerplayers. Als je niet gedreven bent door je carrière. Of gewoonweg nog steeds niet weet wat voor werk je gelukkig zal maken, dan word je toch wel een beetje vreemd aangekeken.
Maar soms is dat zo gek nog niet. Want ja, werken moeten we allemaal. Maar niet iedereen leeft om te werken. Sommigen van ons werken om te leven. Niet iedereen kan de branding en marketing van een hip kledingmerk doen; of voor een sick platenlabel werken. We hebben nog steeds mensen nodig voor de zorg, om de tram te besturen of gewoon brood te bakken. Dus mocht je (net als ikzelf trouwens) nog in die zogenaamde ‘continue identiteitscrisis’ zitten. Not to worry, je goal in life is niet altijd een career goal.