Moest je huilen, lachen of raakte je er compleet van in de war? Wat was jouw gevoel bij dat ene kunstwerk dat maar in je hoofd bleef hangen? Een kunstwerk kan veel met je doen. Het laat je soms opnieuw kijken naar een onderwerp, de geschiedenis of zelfs de toekomst. Kunst heeft altijd een grote rol gespeeld in de samenleving. We kunnen door middel van kunst anders kijken naar onze omgeving en situatie. Het is een mooie manier om emoties te verwerken, nieuwe inzichten te krijgen of iemand uit te dagen om anders te denken. Wij gingen het gesprek aan met grafisch ontwerper en beeldend kunstenaar Serana Angelista.
The Tittymag: Hoe belangrijk is kunst voor jou?
Serana Angelista: ‘’Kunst is creatie door te creëren, begrijp ik de situaties en de omgeving om mij heen en verwerk ik dergelijke gebeurtenissen. Kunst biedt mij de mogelijkheid tot reflectie en heeft de kracht om de samenleving te spiegelen of er aan te ontsnappen. Kunst heeft de kracht een overstijgende context te geven en is om die reden belangrijk voor mij.”
TTM: Hoe was jouw eerste eigen ervaring met kunst?
SA: ‘’Ik kan mij nog goed herinneren dat ik als negenjarige voor het schilderij De Nachtwacht in het Rijksmuseum stond. Ik vond het een intimiderend en enorm groot schilderij. Ik voelde me op dat moment zo overweldigd en gebiologeerd door dat ene werk en alle bezoekers die er maar schaapachtig naar staarde.”
TTM: En toen begon je zelf te maken… hoe is jouw liefde voor het creëren dan ontstaan?
SA: “Mijn vader leerde mij tekenen. Dat werd mijn ontspanningsvorm en ontsnapping uit mijn realiteit; ik was in staat mijn eigen wereld te creëren, leven te geven aan mijn eigen ervaringen, en laten zien hoe ik in de maatschappij sta én er tegenaan kijk. Dit vormt nog steeds de drijfkracht achter mijn maakproces.”
TTM:Je bent grafisch ontwerper en beeldend kunstenaar, hoe combineer je dit?
SA: ‘’Mijn esthetiek en vorm keuzes maken dat opdrachtgevers en beschouwers van mijn werk mij zien en benaderen als artistiek grafisch ontwerper. Het valt als het ware mooi in elkaar.
Binnenkort heb ik mijn debuut solo tentoonstelling tijdens het Rotterdamse festival, Motel Mozaique waar deze twee stromingen samenkomen. Ik exposeer textielwerken waarin de invloeden van mijn grafische technieken in combinatie met het textiel te zien zijn.
TTM: Kun je ons nog een kleine sneak preview geven van je expositie bij Motel Mozaique?
SA: ‘’Ik kreeg door programmeur Enoma Amayo een residentie aangeboden waarin ik de mogelijkheid kreeg om vijf maanden vrij werk te maken. Ik mocht mijn tijd zelf invullen met materiaal en inhoudelijk onderzoek. Hieruit zijn drie textielontwerpen geboren, die belangrijke voorouderlijke tradities eren en reflecteren op mijn persoonlijk identiteit.
Vanuit mijn Nederlands-Curaçaose achtergrond heb ik altijd de drang gehad om te weten wie mijn voorouders zijn. Vanuit mijn Curaçaose kant is dat deel onbekend en lastig te traceren. Ik deed onderzoek naar orale tradities en folkloristische verhalen om ingang te krijgen naar dat verleden. Zo kwam ik op een verhaal dat de verbinding tussen Curaçao en Congo aantoont. Dit heb ik verwerkt in textiel, geïnspireerd op Congolese kuba-doeken en verweven met hedendaagse statussymbolen die ik beschouw als Afro-Atlantisch erfgoed; materieel erfgoed ontstaan tijdens en na de Trans-Atlantische slavernij.
TTM: Hoe belangrijk is het om de verloren geschiedenis aan te kaarten?
SA: “Ja heel belangrijk, mijn Nederlandse geschiedenis gaat veel verder terug dan mijn Curaçaose. Dit verschil voelt uit balans, niet evenwichtig. De tentoonstellingstitel die ik hieraan verbonden heb, Ontworteld Zweef ik, gaat hierover. Het gevoel dat je niet kan landen, een zwevende positie tussen Europa, het Caribisch gebied en West-Centraal Afrika. Objecten die een gevoel van oorsprong, trots of erkenning geven hebben daarom mijn fascinatie. Specifiek hoe de Afro-Atlantische diaspora deze fundamentele waarde materialiseert en vormgeeft. In mijn werk gebruik ik Bamboe oorbellen die voor mij deze persoonlijk betekenis hebben. Ik zie bamboe-oorbellen als materiële expressies hiervan, die ik in dit werk wil vieren, laten zien dat ook ik een persoon ben met een rijke culturele geschiedenis ook al is deze niet altijd zichtbaar of bekend.’’
TTM: Wat wil je bereiken met jouw kunst?
SA: Ik denk dat ik met mijn kunst voornamelijk wil proberen grip te krijgen op het verleden, mezelf, mijn geschiedenis wil (terug)geven en zo mijn eigen bestaansrecht vormgeef.
Ik zou het een heel mooi compliment vinden als ook anderen zich in mijn kunst en zoektocht kunnen herkennen. Ik hoop dat ik ze een gevoel van trots kunnen overbrengen zodra ze naar mijn werk kijken om ze zo de ondersteuning te bieden naar de reis, die ieder voor zich, op een eigen moment aangaat en meemaakt. Die reis op zoek naar jezelf.’’
Op de hoogte blijven van Serana? Volg Serana dan zeker op Instagram!