Moest je huilen, lachen of raakte je er compleet van in de war? Wat was jouw gevoel bij dat ene kunstwerk dat maar in je hoofd bleef hangen?
Een kunstwerk kan veel met je doen. Het laat je soms opnieuw kijken naar een onderwerp, de geschiedenis of zelfs de toekomst. Kunst heeft altijd een grote rol gespeeld in de samenleving.
We kunnen door middel van kunst anders kijken naar onze omgeving en situatie. Het is een mooie manier om emoties te verwerken, nieuwe inzichten te krijgen of iemand uit te dagen om anders te denken. Daarom vragen wij naar het favoriete werk van krachtige voorlopers en opvallende spraakmakers. De komende weken introduceren we het TittyMag-team. Deze keer spreken we met onze managing director Imaan van der Zwan.
Wat doet kunst met jou?
“Het kan me uit de dagelijkse, rationele sleur halen en helpt me mezelf emotioneel te gronden. Als ik de tijd heb, ga ik daarvoor het liefst naar een museum.
En als ik er zo over nadenk, draai ik eigenlijk altijd muziek als ik alleen ben. Tijdens het boodschappen doen, douchen en zelfs werken.”
Kun je je eerste ervaring met kunst nog herinneren?
“Mijn eerste, bewust ingeprente herinnering was in New York. Ik heb daar een tijdje gewoond voor een uitwisseling met school. Toen ging ik twee of drie keer per week naar een expositie. Ik woonde dicht bij het Metropolitan Museum, dus daar bracht ik vaak een bezoekje aan. Daar zijn vaak verschillende exposities te vinden, dus in een korte tijd heb ik veel voorbij zien komen. Ook volgde ik bij NYU het vak kunstgeschiedenis. Hiervoor ging ik regelmatig naar musea om er vervolgens over te schrijven.
Maar ik was in die tijd eigenlijk veel meer verweven in architectuur. New York is één grote concrete jungle.”
Wat is jouw favoriete kunstwerk?
“Het werk ‘The Dinner Party’ van Judy Chicago. De installatie is een monument geworden voor 39 mythische, historische en/of beroemde vrouwen. Er zijn voor hen drie tafels gedekt, die in een driehoek zijn geplaatst. Daarnaast worden er ook 999 andere vrouwen met naam in de vloertegels geëerd. Het is dus eigenlijk een grote erehaag voor de vrouw.
Dit werk was daarom voor mij ook de eerste keer dat ik stilstond bij feminisme, feministische kunst en de impact daarvan. Ik denk dat dit kunstwerk voor mij een keerpunt was om naar het grotere plaatje te kijken, dan degene waar ik persoonlijk in verweven zit.”
Welk gevoel wil jij met je eigen werk opwekken bij mensen?
“Ik ben van mening dat ik als corporate het narratief kan bepalen binnen een bedrijf. De mensen die dat in de huidige wereld meestal bepalen (cis, hetero en wit) geven naar mijn idee niet altijd een divers en inclusief totaalbeeld. Als ik ooit in die positie kom, ga ik dat wél doen. Ik wil graag processen aansturen en mensen een platform geven. Vooral mensen die dat op het moment nog niet krijgen.”