Moest je huilen, lachen of raakte je er compleet van in de war? Wat was jouw gevoel bij dat ene kunstwerk dat maar in je hoofd bleef hangen?
Een kunstwerk kan veel met je doen. Het laat je soms opnieuw kijken naar een onderwerp, de geschiedenis of zelfs de toekomst. Kunst heeft altijd een grote rol gespeeld in de samenleving.
We kunnen door middel van kunst anders kijken naar onze omgeving en situatie. Het is een mooie manier om emoties te verwerken, nieuwe inzichten te krijgen of iemand uit te dagen om anders te denken. Daarom vragen wij naar het favoriete werk van krachtige voorlopers en opvallende spraakmakers. De komende weken introduceren we het TittyMag-team. Deze keer spreken we met Seshiekela Moerlie, onze columnist en eindredacteur.
Wat doet kunst met jou?
“Er zijn natuurlijk een heleboel vormen van kunst, maar voor mij zijn woorden erg belangrijk. Ik lees veel en luister graag naar muziek. Taal is voor mij een ontsnapping. Zeker als kind kon ik helemaal wegdromen in een fantasiewereld van letters. Tegenwoordig is dat steeds moeilijker, maar soms lukt het me om dat gevoel weer terug te vinden.
Ik denk dat alle vormen van kunst ervoor kunnen zorgen dat je even aan iets anders denkt. Je kunt in de schoenen van een ander gaan staan. Het is een soort uitweg uit de dagelijkse sleur.”
Kun je je eerste ervaring met kunst nog herinneren?
“Ik kan me de eerste keren naar musea nog wel herinneren. Maar als ik echt terugdenk aan iets dat cruciaal was voor mijn kindertijd, dan is dat het boek ‘De Reuzenperzik’ van Roald Dahl.
Het verhaal gaat over een kleine jongen, James, die ongelukkig bij zijn twee verschrikkelijke tantes woont. Wanneer hij op een dag een magische korrel in zijn tuin laat vallen, groeit er plotseling een gigantische perzik. Hij kruipt naar binnen en ontmoet daar allerlei insecten die kunnen praten. Deze beesten geven James de kracht om de regie over zijn leven terug te nemen. Als kind kreeg ik hierdoor het gevoel dat alles mogelijk was. Dat was een belangrijke les.”
Wat is jouw favoriete kunstwerk?
“Dat is het boek ‘M Train’ van Patti Smith. Mijn moeder is fan van Patti. Ze zegt altijd tegen mij dat ze één van de grondleggers van de punkbeweging is. Dat vind ik heel vet, zeker omdat ze een vrouw is. Maar wat dit boek voor mij zo bijzonder maakt, is dat ze vooral focust op de kleine dingen in het leven. Zo schrijft ze bijvoorbeeld over in een café toast met olijfolie eten en zwarte koffie drinken. Ik vind het fijn om te lezen dat zelfs Patti Smith, iemand met een (denk ik) enorm hectisch leven, ook geniet van zulke simpele dingen. Het is rustgevend om te bedenken dat iedereen zo normaal is.”
Welk gevoel wil jij met je eigen werk opwekken bij mensen?
“Schrijven is voor mij alsof ik een dagboek bijhoud. Als ik gedachten uit mijn hoofd wil halen, dan zet ik de woorden op papier. Daarna voel ik me meestal beter.
Ik vind het fijn dat anderen het vervolgens kunnen lezen en misschien wel herkennen. Op die manier kun je elkaar helpen. Ik wil mensen het gevoel geven dat ze nooit alleen zijn. Dat ervaar ik zelf namelijk ook als ik de verhalen van anderen lees. Soms kan iemand anders opschrijven wat je zelf niet kunt verwoorden.”