Cesar Majorana (1996) is een bad bitch met angst voor het universum. Hij presenteert tv-programma’s voor de VPRO en werkte voorheen bij BNN en VICE. Je kunt hem volgen op Twitter of Instagram, maar je kunt beter je dromen volgen.
Ik ben begonnen met mediteren. Alweer. Dit ritueel vangt nu zo’n 2 keer per jaargetijde aan. Het begint meestal met het vergeten van mijn sleutels in de koelkast. Dan weet ik: Cesar pakt het verkeerd aan. Het helpt dan om te mediteren. In mijn eentje. Dan doe ik mijn ogen dicht en probeer ik even ‘uit’te zijn.
De eerste keer gaat het altijd fout. Als het nét lukt om even een lege kop te hebben overvalt de gedachte “wow, ik denk nu aan niks” me. De truuk is om ook die gedachte over te laten waaien. Feitelijk is mediteren voor je hersenen wat Billy Blanks is voor je buikspieren. Zoiets moet je trainen.
Wat ik van de mindfulness-industrie begrijp is dat mijn stilte-methode nogal primitief is. Sinds ik in Amsterdam woon word ik namelijk overdonderd door ‘betere’ mindful-mogelijkheden. Bijvoorbeeld ‘Bikram yoga’ – waarbij je in een ruimte met 30 andere volwassen mensen moet zweten. Helemaal niks voor mij, want ik houd niet van zwetende mensenmassa’s (ik trek zomerfestivals ook slecht).
Ik geloof dat kapitalisme catert aan yuppen en hun behoefte tot rust.
Elke startup, of nieuwe retailer, waar ik over lees lijkt godbetert te bestaan dankzij 1 gegeven: millennials doen alles om vaker lui te zijn. Zelf je yoghurt mixen met havermout? Vergeet het! Daar is een hele winkel voor in mijn straat. Ik vrees dat ik die winkel handig ga vinden. Het is goedkoper dan Bikram.
In de Metro lees ik over de frisse startup Kindu: de app die je seksuele opdrachten toeschuift. Daarmee hoef je je uitzichtloze seksleven niet eens zelf te verfijnen: dat doet een app voor je.
Ik verlang soms naar een universum waar ik het geduld heb voor yoga.
Zei ik yoga? Ik bedoel ook yoghurt.
Lees meer van Cesar op:
http://twitter.com/cesarrazord
http://instagram.com/cesarforever
http://defusie.net/natuurrampen/
