Hoe inclusief is de kunstwereld? Een belangrijk onderwerp waar veel over gezegd kan en moet worden. Wij gaan erover in gesprek met de mensen die hier middenin zitten: van kunstenaars, directeuren, conservatoren tot galeriehouders. Deze week: Lisenka Heijboer Castañón, theatermaker en regisseur.
Hoe zou je jezelf in één zin voorstellen?
”Wie ik ben? Opzoek, eigenlijk.”
Kom je dichterbij jezelf door projecten zoals ‘I Have Missed You Forever?’
“Ik kom zeker dichterbij mezelf door mijn werk, daarom is het voor mij essentieel. Ik kom denk ik ook dichterbij mijn moeder. Mijn moeder en ik hebben geen contact en ik mis haar heel erg. Ik merk dat doordat ze niet in mijn volwassen leven is, ik toch opzoek ben naar een connectie met haar en daarmee ook mijn eigen geschiedenis.”
Uit die zoektocht zich ook in de voorstelling?
“Ja, heel diep denk ik. We maken nu een project dat heel dicht bij me staat. Het gaat om een zoektocht naar een bepaald soort connectie die ik zoek ik in mijn werk.”
Kun je een kleine samenvatting van de voorstelling geven?
“Er komt iemand binnen bij een herdenking van Amari. Gedurende de herdenking blijkt dat er een hoop gaten zijn over hoe we Amari kunnen herdenken. Vervolgens komen we terecht in een overvloed van herinneringen, verhalen en gedachten die hen mogelijk gehad heeft in hun leven. Het blijkt dat Amari niet één persoon was, maar duizend. De enige manier om hun leven te herdenken, is via je verbeeldingskracht. We roepen alle verhalen op die Amari heeft gehad en op die manier krijgt hen een lichaam waar we afscheid van kunnen nemen.”
Wat is jouw rol als regisseur?
“In het eerste deel van het proces noemen we onszelf eigenlijk allemaal maker. Dat is begonnen met Manoj en Antonio. We werden gevraagd om een voorstelling te maken door de directeur van de Nationale Opera en we waren vrij om te maken wat we wilden. We zijn begonnen met inspiratie delen. Door dat allemaal door elkaar te gooien, hebben we steeds meer mensen aan dit proces toegevoegd.
Nu ben ik opzoek naar authenciteit in het project. Ik sta erbuiten en moet het vormgeven, maar wil niets censureren. Op welke manier erken je waarde toe aan dingen? Dat is lastig en daar ligt een vraagstuk voor mij. Ik vind het interessant om elke norm te bevragen.”
Hebben jouw voorstellingen een activistische ondertoon?
“Er zit een urgentie in wat we doen, eigenlijk in alles wat ik met welk team dan ook doe. Er zit ook een urgentie in van onderzoek willen doen naar mezelf. Hoe kan ik mijn blik bevrijden? Ik weet niet of het er activistisch uitziet, maar mijn voorstellingen zijn dromerig en vooral zonder regels.”
Wil je meer zien van Lisenka Heijboer Castañón? Check dan hier haar Instagram!
I have missed you forever is een coproductie met Asko|Schönberg, onder leiding van Manoj Kamps. Zowel grote componisten als nieuwe talenten nemen een prominente plaats binnen de identiteit van het ensemble. De voorstelling was te zien in Internationaal Theater Amsterdam.
