Soms vind ik het heerlijk om dat open boek te zijn, maar soms laat ik datzelfde boek dicht. Dan heb ik even geen behoefte om alle pagina’s te laten zien. Dan laat ik de woorden verscholen achter de bladzijdes. Dan mogen mensen gissen naar de inhoud en met name de inleiding en het slot. Dan zie je alleen de kaft.
Hoogstens een kaft met een mooie illustratie of foto en een korte samenvatting. Dan kan ik me verschuilen achter wat je ziet en denkt wat je gaat verwachten.
Waarom zou ik die droom van je willen verpesten met de werkelijke inhoud? Is het niet soms fijner om te blijven bij wat je vooraf denkt? Hoezo een bel doorprikken als ik die bel heel kan houden.
Nee lees jij maar gewoon de achterkant en de titel. Bekijk de mooie tekening op de kaft en droom weg bij wat het verhaal mag zijn. Dan bewaar ik de inleiding, het middenstuk en het slot voor diegene die het boek echt wil uitlezen.
