Man, vrouw of daartussenin? Milan Gies geeft met zijn fotografie 10 jongeren die hard op zoek zijn naar hun genderidentiteit een stem. De verschillende fases van het transitieproces, het gevecht met zichzelf en de emotionele ontwikkeling. Hij heeft het allemaal vastgelegd. En jij kunt er gratis van genieten in de Melkweg Expo!
Wij spreken Milan over zijn tentoonstelling ‘State of Identity’. Wat was zijn inspiratiebron? En wat wil hij ermee bereiken?
TheTittyMag: Waarom wilde je dit onderwerp vastleggen?
Milan Gies: Het heeft niet zozeer te maken met dit onderwerp. Bij al mijn werk staat het menselijk lichaam centraal. Ik vind alles wat een mens kan overkomen interessant. En ik ben heel gefascineerd door complexe verhalen die het lichaam kan vertellen. Deze serie is dan ook goed te vergelijken met de rest van mijn werk. Zo heb ik ooit bijvoorbeeld een serie gemaakt over psychiatrische patiënten.
En ik vind het heel belangrijk om contact te maken via mijn werk. Ik ben ooit op de theaterschool begonnen. Daar had je echt een bepaalde manier van contact hebben met anderen. Als je portretten schiet, gaat dat eigenlijk op een soortgelijke manier.
TTM: Wat wil je bereiken met deze tentoonstelling?
MG: Ik wil mensen laten kijken zoals ik kijk. En volgens mij zit er ontzettend veel liefde in mijn kijk op dit onderwerp. Geen oordelen. Ik zou niet willen zeggen dat ik op deze manier mijn steentje bijdraag aan de gemeenschap. Maar de serie is op een bepaalde manier wel heel ontwapenend. Ik merk dat ik veel reacties krijg, juist van heel genuanceerde mensen, alsof ze het toch minder belangrijk vinden om te categoriseren.
Er zijn ook mensen die hier nog helemaal niet bekend mee waren. Ze wisten niet wat ze moesten zeggen. Hoe denk ik daarover? Het is helemaal niet belangrijk of iemand een jongen of een meisje is. Er is iets aan de hand met de persoon. En dat kun je zien.
TTM: Waar lag voor jou de focus op tijdens het fotograferen?
MG: Mensen in het begin van de transitie. Ik ben om die reden met een aantal niet doorgegaan. Ze waren al te ver in het proces. Ik wilde heel graag één gelijkwaardig gevoel overbrengen. Als je die zaal binnenkomt, wil ik dat je voelt dat er iets aan de hand is wat nog aan het veranderen is.
TTM: Hoe zou je de fotoserie in één zin beschrijven?
MG: Een heel duidelijke weergave van wat er zich bij sommige mensen manifesteert, wat ze niet tegen kunnen houden.
TTM: De modellen geven een heel persoonlijk deel van zichzelf bloot voor de camera. Dat kan niet makkelijk zijn. Hoe heb je ervoor gezorgd dat ze zich op hun gemak voelden?
MG: Met mijn ontzettend lieve persoonlijkheid. Haha, nee grapje! Ik probeerde echt een soort band met ze op te bouwen. Dat is belangrijk om iemand beter te kunnen zien, maar ook zodat zij zich beter kunnen laten zien. Verder was ik gewoon mezelf. Ik ging op een respectvolle manier met ze om. En ik denk dat ze dat wel voelden.
TTM: Hoe was het voor jezelf om zo’n intiem proces van anderen vast te leggen?
MG: Dat blijft een rijk, kwetsbaar gevoel. Maar ik doe niet anders in mijn werk. Ik probeer altijd vrij ver te gaan met mensen, omdat je dan het meest interessante verhaal krijgt. Ik denk dat ze eerder aan mij moesten wennen dan andersom.
TTM: Waren er obstakels?
MG: In tegendeel. De groep groeide veel sneller dan verwacht. Ik had een oproep geplaatst en binnen 2 maanden stonden er 10 mensen voor mijn deur. Ik heb er in totaal 8 maanden aan gewerkt, 32 beelden gebruikt en misschien tienduizend foto’s geschoten. Normaal zou dit me wel een jaar gekost hebben.
En ik heb ook een heleboel nieuwe dingen geleerd. Je ziet alles van dichtbij: hoe sommigen al een jaar op de wachtlijst staan en hoe iemand verandert in zo’n proces. Mensen die geboren worden als man en vrouw willen worden. Maar als ze in transitie zijn dan toch denken: nee, dit is het niet. Die zitten er tussenin. Iedereen is uniek. En dat zie je in deze tentoonstelling heel goed.
TTM: Heb je al bedacht waar je volgende fotoserie over zal gaan?
MG: Ja! Ik ga een tweede deel van deze serie maken. Waarschijnlijk ga ik dit keer focussen op relaties. Ik heb namelijk gemerkt dat er bij de opening van deze tentoonstelling ontzettend veel liefde was. Liefde van ouders, opa’s en oma’s, beste vrienden et cetera. En dat vond ik heel mooi om te zien. Of je nou een man, vrouw of iets daartussenin bent, liefde is universeel.
Wil je deze intieme en o-zo-mooie beelden in het echt bewonderen? Wees dan snel! De tentoonstelling is tot en met 21 april te zien in de Melkweg Expo. En check Milan’s Insta voor meer van zijn bijzondere werk.
[metaslider id=”333″]
