In 2018 organiseerden we onze allereerste Titty Talk: een first date met 40 feministen. Een inspirerende ontmoeting tussen activisten, feministische organisaties, kunstenaars en journalisten. Allemaal proberen ze op hun eigen manier een positieve verandering teweeg te brengen. Alleen wie zijn zij nou eigenlijk en waar staan ze voor? Wij stellen je ze voor in deze reeks: onze feministische beldate. Deze week spreken we met Pim Lamme!
TTM: Hi Pim! Je staat bekend als kunsthandelaar en je organiseerd galeries! Je bent daarnaast ook heel lekker bezig met jouw eigen agency, Semester 9, kan je daar iets meer over vertellen?
PL: Zeker! Semester 9 is een contemporary art agency waarmee we jonge kunstenaars willen helpen om de kunstwereld te betreden. In Nederland stopt namelijk 95% van de jonge kunstenaars na hun opleiding met kunst maken, dat is zo super zonde en een groot probleem! Dit komt omdat het lastig is om als jonge artiest onder de aandacht te komen. In Nederland geldt in de kunstwereld een beetje de name game, als je de juiste contacten niet hebt is het moeilijk om door te breken.
TTM: Dat klinkt als nogal een goed concept! Maar hoe zorg je dat het vervolgens werkt?
PL: haha zeker! Met Semester 9 zorgen wij voor de opstap die jonge kunstenaars nodig hebben. We helpen bijvoorbeeld met praktische zaken zoals het opzetten van een eigen bedrijf. Het belangrijkste voor ons is dat de kunstenaars met wie wij samenwerken aan hun eigen stijl ontwikkelen, daarom bieden we onze kunstenaars ook meer vrijheid om te creëren wat ze zelf willen en hun eigen weg hierin te vinden. Een tentoonstelling bij een galerie kan jonge kunstenaars al snel in een bepaalde richting sturen, dit proberen wij te voorkomen.
TTM: Hoe proberen jullie dat zelf dan te voorkomen?
PL: Met Semester 9 organiseren we zelf ook tentoonstellingen op diverse plekken, je zou het kunnen omschrijven als een nomadische galerie. Hierbij geven we de jonge kunstenaars zo veel mogelijk vrijheid. Onze laatste tentoonstelling ‘Bloodsport’ was bijvoorbeeld gebaseerd op een overkoepelend thema: De gruwelijkheden van de huidige tijd, gebaseerd op de overvloed aan informatie die we vandaag de dag over de wereld ontvangen. Dit thema is heel breed en kan door iedereen anders geïnterpreteerd worden, dat vind ik zo vet. Aan de tentoonstelling deden kunstenaars uit 3 verschillende steden mee; Amsterdam, Londen & Wenen. Die allemaal op een andere culturele en persoonlijke interpretatie hadden wat aansloeg op het thema. Al deze verschillende invalshoeken werden prachtig gecureerd en gepresenteerd door Isabelle Van Maaren en Doron Beuns.
Door het hanteren van een vrije opzet van onze tentoonstellingen stimuleren we op deze manier kunstenaars om kunst te creëren zonder labels. Ik ben ervan overtuigd, dat deze internationale samenwerkingen in combinatie met maatschappelijke relevantie, een positieve invloed hebben op de carrière van een kunstenaar. We leven in een geglobaliseerde wereld, waarin alles snel en via het internet gaat, maar door de juiste thema’s aan te kaarten op een originele manier heb je geen name game nodig, dan creëer je voor jezelf een naam.
TTM: Je komt enorm op voor bepaalde rechten van kunstenaars, maar wat betekent feminisme voor jou eigenlijk?
PL: Ik vind feminisme altijd een beetje een gevoelig onderwerp, ik heb zelf namelijk nooit goed het verschil gezien tussen mannen en vrouwen. Voor mij betekent feminisme gelijkheid en het hebben van empathie voor elkaar. Dit voelt voor mij als heel normaal.
Bij semster9 behandelen we gewoon iedereen hetzelfde, dat vind ik vanzelfsprekend. Ik denk dat dit komt doordat ik ben opgegroeid met twee zussen en mijn moeder. En ik heb gestudeerd aan de AMFI, hier werd ik altijd omringd door geweldige vrouwen en ik heb altijd veel vriendinnen gehad die ik bewonder.
TTM: En hoe zit het met de gelijkheid in de kunstwereld volgens jou?
PL: Ik weet dat er in de kunstwereld veel ongelijkheid is. Ik heb dit zelf nog nooit bewust nog meegemaakt of gezien, maar het heeft volgens mij vooral met geld te maken. Geld maakt het lastig om kunst gelijkwaardig te houden. Maar er zijn wel dingen aan het veranderen, zo was het vroeger zo dat een kunstwerk in waarden omhoog ging, wanneer een man zijn handtekening erop zette, en de waarde daalde als een vrouw dit deed. Tegenwoordig is dit gelukkig steeds minder vaak het geval. Ik zie ook dat er in musea steeds meer vraag is naar diversiteit op gebied van kunst en kunstenaars. Vanuit mijn economische blik merk ik ook dat er meer vraag is naar feministische kunst, waardoor er dus ook meer feministische kunst wordt gekocht, dat is positief.
TTM: Hoe kunnen we volgens jou zelf zorgen voor meer gelijkheid?
PL: We moeten elkaar vooral respecteren en in elkaars waarde laten, we hoeven anderen niet naar beneden te halen om zelf hoger te komen. We leven in een gekke tijd vind ik, waarin in clubs ook opeens de basic ongeschreven regels opgeschreven moeten worden. We zouden als mens toch eigenlijk moeten weten hoe we ons normaal en respectvol kunnen gedragen? Ik vind dat we daar aan moeten werken. Dat geld in de kunstwereld, het uitgaansleven maar ook in het alledaagse leven.
Wil je meer weten over Pim Lamme en up to date blijven over Semester 9, volg dan zijn kanalen op instagram!
