In 2018 organiseerden wij onze allereerste Titty Talk: een first date met 40 feministen. Een inspirerende ontmoeting tussen activisten, feministische organisaties, kunstenaars en journalisten. De feministen 4.0: allemaal proberen ze op hun eigen manier een positieve verandering teweeg te brengen. Alleen wie zijn deze personen nou eigenlijk en waar staan ze voor? Wij stellen je ze voor in onze reeks: De feministische beldate. Deze keer spreken we met schrijver en programmamaker Süheyla Yalçin.
Kun je jezelf even voorstellen?
“Ik ben Süheyla Yalçin, geboren en getogen in Eindhoven en ik zou mezelf omschrijven als maker en schrijver. In mijn werk wil ik voornamelijk ongehoorde verhalen uitlichten, maar ook taboedoorbrekende gesprekken beginnen. Ik ben onderdeel van het productie- en presentatieteam van Fufu & Dadels. Dat is een podcast die is ontwikkeld door mijn collega en beste vriendin Mungayende. Verder ben ik deel van het engagementteam van de redactie van De Correspondent. Daarnaast ben ik ook freelanceschrijver bij onder andere Parktheater en de Kanttekening.”
Waar ben je de afgelopen tijd zoal mee bezig?
“Ik ben momenteel bezig met een project dat heel dicht bij mij staat en daarom erg speciaal voor mij is. Het gaat om een reeks, ‘Neder-Turk’, waarin de Turks-Nederlandse nationaliteit centraal staat. Deze wordt in november gelanceerd en is ontstaan uit de behoefte om meer in gesprek te gaan met ‘Neder-Turken’, om mijn eigen identiteit te vinden.”
Wat is jouw missie?
“Gelijkwaardigheid voor iedereen. En mijn manier om dat te bereiken is storytelling, bijvoorbeeld door middel van vlogs, verhalen of podcasts. Alles wat ik maak, hangt samen met gelijkwaardigheid. Ik hoop dat de woorden inclusief, divers en feminisme in de toekomst allemaal niet meer nodig zijn, omdat het dan de norm is.”
Waar staan we met het feminisme anno 2020?
“We zitten nu (denk ik) in de vierde golf; en ik zie dat we steeds meer ruimte kunnen maken voor elkaar. Via het initiatief van afgelopen zomer ‘Share the Mic Now’ werd op grote schaal duidelijk dat machtige witte vrouwen in Nederland nog altijd het plafond vormen voor zwarte vrouwen en vrouwen van kleur. Ik denk dat we nu op een punt staan, dat we het daarover durven te hebben. Dat geeft me wel hoop.
Maar wat ik wel belangrijk vind, is dat de feministische voorvechters in Nederland de bubbel waarin ze zitten steeds blijven bevragen. Zelf ervaar ik een buiten-Randstedelijk perspectief. Ik reis iedere dag tussen Eindhoven en de Randstad. Voor mij is die bubbel daardoor heel normaal geworden. Maar er is in kleine steden en dorpen nog een wereld van verschil; en dat moeten we niet vergeten.
Het blijft belangrijk dat we met elkaar het gesprek aangaan, zonder elkaar te ‘cancellen’. Sisterhood en feminisme zijn werkwoorden. We moeten er samen aan blijven werken.”
Wat kun je het beste doen als je je wil verdiepen in het feminisme?
“Probeer buiten je eigen bubbel te kijken, dus een zo groot mogelijke diversiteit aan bronnen te raadplegen.
Daarnaast ben ik enorm fan van de podcasts ‘Unlocking Us’ van Brené Brown en ‘Hey, girl.’ van Alex Elle. Hier worden alledaagse feministische onderwerpen besproken, maar ook hoe je voor jezelf moet zorgen. Dat vind ik ook belangrijk in de strijd van feminisme en inclusiviteit in Nederland: zelfzorg. Ik zeg altijd: ik ga pas naar buiten als mijn eigen huis schoon is.”
