‘Perfect!’ Wat is dat eigenlijk? Een woord, dat ons met name door alles wat we om ons heen zien lijkt te worden opgelegd. Perfecte knappe koppen waarmee we elke dag geconfronteerd worden zodra we op Insta of FB zitten. De hoofden van die perfecte gezichten op accounts van bekende modemerken of fashionmagazines, of van dat ‘perfecte’ model, die je al lachend toegrijzen vanaf het scherm van je telefoon.
Waarom kijken we? Is het omdat we ons hier tot aangetrokken voelen en verslaafd zijn aan het maken van vergelijkingen? Maar waar kijken we eigenlijk precies naar? Kijken we naar de kleding, het totaalplaatje of zien we alleen dat ‘perfecte’ gezicht?
Een gezicht, dat volgens een grote online community een perfect gezicht is, althans zo lijken we dit allemaal te willen zien. Is dit dan nu het universele beeld van perfectie?
In modebladen zoals Vogue of Harper’s Bazaar werden vrouwen in 1920 door mannelijke fotografen weergegeven als koude en bijna mechanische ‘perfecte’ wezens. Toen werd een perfecte illusie geschapen door de man, en de mode-industrie verspreidde met liefde deze werkelijkheid verder de wereld in. Maar is dat voor ons allemaal ‘perfect’? Kan ‘perfectie’ een collectief goed zijn?
We zijn allemaal anders en natuurlijk kun je het er met meerdere mensen over eens zijn dat iets mooi of lelijk is. Maar perfectie heeft niet één betekenis. Is deze zogenaamde universele vorm van perfectie – gecreëerd door fotografie/ de mode-industrie – echt iets wat we moeten ambiëren?
Volgens invloedrijke feminist, schrijfster en fotograaf Diane Neumaier (eind jaren ’60) kan het beeld van de vrouw op veel meer vlakken bepalend zijn voor het algehele vrouwelijke beeld. Misschien moeten we dan maar eerst beginnen met het vaststellen dat er niet één code voor schoonheid is en dat juist imperfecties ons op verschillende manieren perfect maken. Deze imperfecties onderscheiden ons.
Een modefotograaf, die juist die imperfecte perfectie laat zien en ons laat realiseren hoe mooi dat kan zijn, is Nederlandse fotograaf Carlijn Jacobs. Jacobs streeft in haar werk niet naar de veelvoorkomende perfectie in de mode-industrie, maar maakt juist imperfecties van vrouwen zichtbaar. Hiermee opent ze de blik op een andere variant van het vrouwbeeld.
‘Wat is perfect?’ Wij zijn allemaal perfect. Op onze eigen manier. En nu maar hopen dat ik hier morgenochtend zelf aan denk als ik mijn Insta open.
