Bij ROSE stories verschenen in 2017 en 2018 de boeken Bedtijdverhalen voor Rebelse Meisjes (deel 1 en 2). Dit jaar is ‘Rebellen en dwarsdenkers’ het thema van de Boekenweek. Aanleiding voor Florence van ROSE stories om samen met The TittyMag vijf nieuwe, jonge, sterke, rebelse meisjes te interviewen. Als laatste spreekt ze met multimediatalent, fotograaf en zanger, Zoë Lovesmith!
Florence van de Haar: Hoi Zoë! Je hebt het woord liefde in je naam, kom je uit een liefdevolle omgeving?
Zoë Lovesmith: Ik kom uit een gebroken gezin, maar ben absoluut nooit aandacht of liefde tekort gekomen. Mijn ouders hadden een moeilijke relatie en gingen uit elkaar toen ik heel klein was. Ik ben opgegroeid met mijn moeder en zag mijn vader sporadisch. Mijn moeder heeft zo veel gedaan voor mij, ook in minder makkelijke tijden. Ze is altijd positief, en heeft me altijd gesteund. Daarnaast heeft ze ook nog twee gehandicapte broers waar ze de zorg voor draagt. Daar heb ik heel veel respect voor.
FvdH: Wat voor boeken lagen er bij jullie thuis?
ZL: Zoals bij sommige mensen De Bijbel in huis ligt, lag bij ons het boek The Secret. Mijn moeder is altijd open geweest voor spiritualiteit. Ik heb ook nooit geleerd ‘dit is de waarheid’, maar ‘dit zou een waarheid kunnen zijn’. Daardoor ben ik heel nieuwsgierig naar anderen en hun verhaal. Ik heb altijd geleerd dat ik alles mag vragen, dat domme vragen niet bestaan. In mijn commerciële werk kan die nieuwsgierigheid niet altijd kwijt, maar bij mijn persoonlijke projecten wel. Ik probeer mijn foto’s en films zo persoonlijk mogelijk te maken voor diegene waar het over gaat. Het gaat niet om mij, maar om het gevoel wat ik krijg bij iemand.
FvdH: Neem je lessen uit The Secret mee in je eigen carrière?
ZL: Ik geloof in energie, frequenties, trillingen, dat soort shit. Ik geloof dat dingen daadwerkelijk naar je toe komen als je het opschrijft en uitspreekt.
FvdH: Wat voor werk doe je precies?
ZL: Ik heb een eigen multimedia bedrijf; fotografie, film en grafisch ontwerp. Daarnaast maak ik muziek en acteer ik. Een project dat veel indruk op mij maakte was de documentaire die ik maakte over een jongen die fysiek en mentaal beperkt is. Het was een portret van zijn gezin, met een doorgedraaide vader en een moeder in de bijstand. Door dat project zag ik hoe belangrijk zorg vanuit de overheid is, en dat er weinig is veranderd door de jaren heen. Mensen hebben nog steeds dezelfde problemen. Daar zou ik wel graag documentaires over maken.
FvdH: Wat is een belangrijke factor in de liedjes die je maakt?
ZL: Mijn liedjes zijn eigenlijk gewoon dagboeken. Ik schrijf mijn beste nummers als mijn gedachtes zo cloudy zijn, dat alleen schrijven helpt om het helderder te maken. De liedjes die ik heb uitgebracht gaan voornamelijk over liefde, maar de liedjes die ik nu aan het schrijven ben gaan ook over het leven en spiritualiteit.
FvdH: Zijn er andere onderwerpen die je aanspreken?
ZL: Voor mijn multimediabedrijf let ik op de input die ik van anderen krijg. Door de berichtjes die ik krijg van jonge meisjes op Instagram, merk ik dat er nog steeds heel veel onzekerheid speelt. Als ik bijvoorbeeld veel berichten krijg over seksuele intimidatie, dan gebruik ik mijn platform om dit bespreekbaar te maken. Ik merk dat veel meisjes een voorbeeld of houvast zoeken op het internet, en daar voel ik me dan verantwoordelijk voor.
FvdH: Je werkt als eventfotograaf. Krijg je zelf wel eens te maken met intimidatie?
ZL: Ja, vaak genoeg. Voor mijn commercieel werk, werk ik voornamelijk in de nacht. Daar ben ik best vaak agressief behandelt of aangeraakt op plekken waar ik helemaal niet aangeraakt wilde worden. Ik moest een keer fotograferen in een club en toen liep er de hele tijd een jongen achter me aan. Hij greep me vast zodat ik niet weg kon en probeerde me te zoenen. Ik heb de beveiliger ingelicht, maar toen ik wegging zat de jongen buiten op een bankje op mij te wachten. Hij kwam op me af, trapte me en zei: “ben je soms te goed voor mij?”.
FvdH: Wat deed jij toen?
ZL: Ik trapte hem terug!
FvdH: Je bent zelf pas 19, wat voor advies zou je geven aan andere jonge meisjes die met zulke dingen te maken krijgen in het nachtleven?
ZL: Een heel goed initiatief is “Ask for Angela”. Veel horecagelegenheden hanteren die regeling. Je kunt dan naar de bar gaan en vragen naar “Angela”. Op die manier kun je op een veilige, discrete manier naar buiten worden geleid door iemand van de venue, of wordt diegene die je lastigvalt in de gaten gehouden. Als dit als een te grote stap voelt, wees je dan bewust van de beveiliging tijdens het uitgaan. Je kunt hen altijd vragen om op iemand te letten. Soms lijkt het wel alsof mensen niet beseffen dat de beveiliging er ís om je te beschermen in zulke situaties.
FvdH: Tot slot: in welke boeken ben je onlangs begonnen?
ZL: Girl, Woman, Other van Bernardine Evaristo. The Wangs vs. The World van Jade Chang. Fahrenheit 451 van Ray Bradbury. Beyond Good and Evil van Nietsche. Schrijven is mijn uitlaadklep, en lezen mijn ontsnapping.
Florence van de Haar is gastcolumnist bij The TittyMag! Speciaal voor de Boekenweek maakt ze deze interviewreeks in samenwerking met The TittyMag en ROSE stories. Er komen nog veel meer interviews aan, dus houd onze site goed in de gaten!
