| Presentatrice Gwen van Poorten presenteert het ene na het andere programma en is een fenomeen op Youtube met haar spraakmakende series. Ze was genomineerd voor de Televizier Talenten Award. Ze heeft in korte tijd veel bereikt. Hoe heeft ze dit zelf ervaren? Is ambitie voor haar iets negatiefs of iets positiefs? Wat zijn haar doelen en is haar ambitie ooit verzadigbaar? TheTittyMag: Hoever gaat jouw ambitie? Gwen van Poorten: Heel ver! Ik ben blind voor mijn droom gegaan vanaf m’n 17e en zie dat ik daardoor op andere vlakken veel heb moeten inleveren. Ik ben nu bijvoorbeeld nog steeds hard aan het werken om mijn sociale leven op te bouwen. Ik kwam net bij BNN en alles was nieuw en dat was zo spannend, maar ik ben nu in een volgende periode en krijg ik alles meer onder controle. Het moment dat ik bij BNN een contract kreeg, gaf me een bepaald soort rust en tegelijk was het een eyeopener. De jaren dat mensen bezig waren met hun sociale leven op te bouwen, met uitgaan en vrienden maken, was ik bezig met draaien van items en ander werk. Ik had geen rust in mijn lijf en ondertussen had ik op sociaal vlak heel wat gemist. Ik moet dit nog steeds inhalen. Ik heb heel veel dingen verwaarloosd en ik heb hierdoor nooit een normaal leven gehad. TTM: Wat is ambitie voor jou? GvP: Ambitie is het hele fundament van mijn leven. Als ik niet de ambitie had die ik heb dan was ik niet waar ik nu ben. Het belangrijkste in mijn leven is gelukkig zijn. Dit komt op de eerste plaats, daarna komt pas mijn carrière. Vroeger was dit anders en kwam mijn carrière vóór alles en had ik geen aandacht voor de rest. Ik had bijna geen sociaal leven, was heel lang vrijgezel en ik had geen aandacht voor al het andere om me heen. Ik was continu bezig met het bereiken van mijn doelen. Ambitie heeft mij die wilskracht gegeven om te komen waar ik nu ben. TTM: Kun je daarin doorslaan? GvP: In het begin wil je te veel. Ik heb van alles uitgeprobeerd. Ik had een soort oerkracht van ambitie en ik wist niet precies, waar die op gericht was. Vroeger kon ik nog wel eens gefrustreerd raken, maar nu merk ik dat ik ook een leuk leven wil hebben. Ik kon iedere dag bezig zijn met mijn doelen, maar je moet ook echt momenten voor andere dingen inplannen. Ik ben nog steeds ambitieus, maar ik ga gerichter te werk, want ik weet zelf meer hoe ik in elkaar zit. Ik kan wel altijd iedere dag gedreven zijn met ambitie en het volbrengen van mijn doelen, maar je moet ook tevreden zijn met wat je al hebt. TTM: Haalt die drive je nooit in? GvP: Ik heb op mijn 21e een hele heftige burn-out gehad en ik heb een paar maanden thuis gezeten. Ik kwam er toen achter, dat ik te snel, te veel van mezelf wilde. Ik wilde te snel al zelfstandig zijn, waardoor niemand mij tegen kon houden en ik zelf ook nooit op de rem ging staan. Deels is dit mijn kracht geweest, maar ik merk ook dat ik hierdoor veel heb gemist in mijn vrije tijd. TTM: Ben je nooit bang hierin terug te vallen? GvP: Ik ben een gevoelsmens en ik wil ook alles uit het leven halen wat erin zit. Gelukkig weet ik nu beter waar mijn grenzen liggen en wat mijn triggers zijn en hoe ik in balans kan blijven. Ik heb geleerd om mijn hoofd leeg te maken. Ik weet dat ik te ver ga als ik niet meer kan slapen. Daar ligt bij mij de grens. Ik heb ook na mijn burn-out af en toe weer tegen dat punt aan gezeten, maar ik denk niet dat ik ooit echt weer die grens over ga. TTM: Hoe verslavend is ambitie voor jou? GvP: Heel verslavend en het is onverzadigbaar. TTM: Zijn we te ambitieus? GvP: Ja. Je kunt 24/7 ambitieus zijn en overal liggen opties, van privé tot via social media. Er hoeft geen rem op te zitten. TTM: Voelt ambitie als een last voor je? GvP: Inmiddels weet ik wanneer het tijd is om gas te geven en wanneer je even op pauze mag staan en kan genieten van de plannen die er liggen. Er zijn tijden van zaaien en tijden van oogsten. TTM: Is jouw leven te kort om al jouw ambitieuze plannen uit te voeren? GvP: Ik hoef niet meer in sneltreinvaart al mijn doelen te bereiken. Ik ben supergelukkig, ik ben gezond, ik ben blij, mijn werk is tof en ik werk nu heel hard aan een sociaal leven. Ik mag tevreden zijn met wat ik doe. Ik weet nu dat voldoening niet uit werk alleen kan komen. Ik denk dat mijn ambitie niet te verzadigen is. Ik weet dat dat een onderdeel van me blijft. Ik kan hier nu beter mee omgaan en ik weet, dat ik soms gewoon even moet wachten op die ene kans. Ik zou soms willen, dat ik achter de kassa kon zitten en dat ik daar tevreden mee was. Ambitie is ergens wel een ziekte, maar tegelijkertijd ben ik blij dat hij er is, want ditt heeft me gebracht waar ik ben en het is een hele mooie plek om te zijn. Het houdt het leven spannend, maar soms ben ik best jaloers op mensen, die iets minder ambitieus zijn.< |
