Hoeveel kinderen wil jij later? Wil je dan een jongen of een meisje? En heb je al een naam bedacht? Deze vragen hoor ik al sinds de basisschool. Veel klasgenootjes hadden het antwoord al klaarliggen en vertelden in geuren en kleuren over hun toekomstige kroost. Ik daarentegen wist het nooit zo goed.
Ooit maakte ik de fout om te vertellen dat ik maar één baby zou willen. Voor mij als enig kind, was dit de normaalste zaak van de wereld. Mijn klasgenoten dachten daar anders over en zeiden dat dit heel zielig zou zijn voor het kindje. Toen heb ik besloten om te vertellen dat ik twee kinderen zou willen. Dat bespaarde toen al, in groep 4, een hoop vragen en rare blikken.
Toen ik naar de middelbare school ging en andere vrienden kreeg, besefte ik me dat geen kinderen willen ook mogelijk was. Op de basisschool is het meer een ‘spelletje’, net als doktertje spelen. Toch deed dat iets met mij als kind. Ik dacht altijd dat moeder worden het einddoel moest zijn, maar mij voelde dat nou niet echt als een droombaan. Onbewust wist ik van kinds af aan al dat ik dat niet wilde.
Waarom ik hier al zo vroeg achter kwam, weet ik niet. Mijn jeugd heb ik altijd als fijn ervaren en ik zag (en zie nog steeds) mijn moeder als een groot voorbeeld. Ook vind ik kinderen vaak heel gezellig, dus dat is het probleem niet. Ik zie mezelf gewoon geen kinderen opvoeden.
Nu ik in mijn twenties ben, weet ik heel zeker dat ik geen moeder wil worden. Ik zie mezelf totaal niet als een moederfiguur – en dat zal ik ook nooit gaan doen. Daarbij wil ik op deze wereld simpelweg geen kind zetten. Tegen de tijd dat het kind vijf is, is er misschien helemaal geen wereld meer zoals wij die nu kennen. Alle negatieve ontwikkelingen op het gebied van klimaat en politiek van de afgelopen periode, geven mij niet het gevoel dat het de goede kant op gaat. Het is misschien een heel extreme gedachtegang, maar ik wil wel een mooie toekomst kunnen geven aan mijn kinderen en ik ben bang dat ik ze dat niet kan verzekeren.
Kinderen zijn geweldig en ik kan echt van ze genieten, maar een moederrol is niet voor mij weggelegd. Dat is oké. Gelukkig zijn er genoeg andere ouderfiguren op de wereld die deze rol met liefde en passie vervullen. En daar kan ik hen alleen maar heel dankbaar voor zijn.