Onze Sunday Scroll ken je vast wel. Elke zondag lichten wij op onze Instagram een vrouwelijke kunstenaar uit. Hierbij laten we tien werken van deze persoon zien. Ook vertellen we wie ze is en wat ze doet. Nu brengen we de Sunday Scroll ook hier naartoe. In deze langere versie kom je iets meer te weten over kunstenaar zelf. Deze week: Beeldend kunstenaar Rebecca Horn.
Rebecca werd geboren op 24 maart 1944 in Michelstadt in Duitsland. Haar Roemeense vrouwelijke docent liet haar kennis maken met tekenen. Vanaf toen raakte ze geobsedeerd door tekenen, voorval het tekenen met gevoelsuitdrukking. Rebecca kon meer kwijt in haar tekeningen voor haar gevoel dan in de mondelinge taal. Na de Tweede Wereldoorlog werd er nauwelijks Duits gepraat in het huis van Rebecca, dit kwam doordat mensen een haat hadden ontwikkeld naar de Duitse taal. Daarom leerde zij Frans en Engels, maar dit ging niet zonder slag en stoot daarom was tekenen een uitgangspunt voor haar.
De ouders van Rebecca hadden een plan voor ogen dat zij economie zou studeren maar Rebecca kwam in opstand en koos voor de kunst. In 1963 volgde ze de Hogeschool voor beeldende kunst in Hamburg. Een jaar later moest ze de kunstacademie verlaten omdat ze een ernstige longvergiftiging had opgelopen. Dit komt doordat ze met glasvezel werkte zonder masker, niemand had haar ooit verteld dat dit erg gevaarlijk was. In dat zelfde jaar stierven haar ouders, Rebecca voelde zich in deze periode behoorlijk alleen. In deze periode begon Rebecca met zachte materialen te werken. Ze begon sculpturen te maken die gebaseerd waren op haar ziekte en het lange herstel.
Sculptuur
In 1968 produceerde Rebecca haar eerste lichaamssculpturen, waarin ze objecten en instrumenten aan het menselijk lichaam bevestigde. Het thema van deze sculpturen was de relatie tussen een persoon en haar omgeving. Een van haar bekende sculpturen heet Einhorn, de titel is een woordspeling op haar naam. Het is een reeks verticale witte banden die vast gemaakt wordt aan een vrouw. Aan de witte banden zit een lange witte stok gevesitgd (de hoorn)
In een interview die Rebecca had in 1993 legt ze uit wat dit sculptuur betekend. Ze had een visioen van een erg lange en elegante vrouw die behoorlijk sierlijk liep. In deze visioen had de vrouw een witte stok op haar hoofd die het sierlijke loopje van de vrouw accentueerde. De vrouw in haar visioen was een oogverblindende verschijning. Rebecca wilde met haar sculptuur de nadruk leggen op het individu, het menselijk lichaam.
Rebecca heeft gedurende haar carrière in verschillende disciplines gewerkt zoals; schrijven filmaken teken en tot installaties samenstellen. Toch blijven haar sculpturale constructies voor het menselijk lichaam ons het meest bij. Rebecca heeft een stempel gezet in de kunstwereld die nooit meer zou verdwijnen.
