Hoe inclusief is de kunstwereld? Een belangrijk onderwerp waar veel over gezegd kan en moet worden. Wij gaan erover in gesprek met de mensen die hier middenin zitten: van kunstenaars, directeuren, conservatoren tot galeriehouders. Deze week: modeontwerper Tess van Zalinge.
Waar komt jouw passie voor mode vandaan?
“Ik wist altijd wel dat ik iets creatiefs moest doen. Ik heb zelf op de middelbare school atheneum gevolgd, maar ik merkte dat ik meer op mijn plek was als we techniek- of tekenlessen hadden. Bij de oriëntatiedagen voor een vervolg opleiding liep ik het Amsterdam Fashion Institute binnen en voelde mij meteen thuis. Deze school was perfect voor mij want ik kon zo ontdekken of ik wilde creëren of meer de management kant op wilde gaan. Dus bij mij was het niet dat ik al op mijn zesde achter het naaimachine zat, alleen bij mij is het zich vanzelf gaan ontwikkelen.
Vooral in het tweede jaar van het AMFI – Amsterdam Fashion Institute – wist ik dat ik mijn passie had gevonden. Ik mocht meedoen aan een speciaal programma voor ontwerpers waarbij je je eigen collectie ging ontwerpen, begeleid door experts uit het vak. Vanaf toen begon ik echt mijn eigen stijl en handtekening te ontwikkelen in het ontwerpen.”
Ben je vanaf toen al begonnen met het opbouwen van je eigen label genaamd Tess van Zalinge?
“Nee, ik wilde eerst de industrie in. Ik deed veel ervaring op omdat ik voor verschillende bedrijven freelance werk deed. Dit freelance werk deed ik na mijn studie vier jaar lang omdat ik voor mijn gevoel nog niet uitgeleerd was. Ik wilde leren hoe het èchte bedrijfsleven werkte, buiten de schoolmuren om. Ik moet zeggen dat dit mij heel erg heeft geholpen met het begrijpen van wat ik wel graag wil doen en wat ik totaal niet wil doen. In 2016 ben ik pas echt begonnen met het opbouwen van mijn label.”
Hoe is het label tot stand gekomen?
“Ik denk dat ik vooral tijdens mijn freelance werk erachter kwam dat ik het miste om mijn eigen handtekening te ontwikkelen. Want bij freelance werk ben je altijd aan het werk voor anderen. Ik wilde graag gaan werken vanuit mijn eigen visie. Ik had de stap genomen om in het diepe te springen en mijn eigen label te maken. Voordat ik het wist stond ik op Amsterdam Fashion Week met mijn label. Ik had geen businessplan klaar liggen om mijn eigen label op te starten maar het is erg fluïde gelopen en nu zes jaar later staan we er nog steeds, haha!
Ik ben blij dat ik de stap heb genomen. Ik dacht bij mezelf: ik moet het proberen en anders kan ik nog altijd terug naar het freelancer werk, maar ik moest van mezelf het op z’n minst proberen.”
Wat is jouw visie binnen het label?
“Ik vind het heel interessant om maar één collectie per jaar te maken. Hierdoor houd ik mij niet bezig met de mode kalenders of de seizoenen. Het is puur een collectie die in het teken staat van mijn visie. Ik wil graag op een moderne manier couture maken en mij bezighouden met duurzaamheid. Bijvoorbeeld met hoe je recycling en upcycling op nieuwe manieren kunt toepassen, maar dan echt op couture niveau. In mijn collectie kan ik mijn visie en gevoel uiten. Ik vind het ook leuk om creatieve samenwerkingen aan te gaan met anderen, om zo een duurzame impact te maken op de industrie. Ik had bijvoorbeeld een jurk gemaakt voor een host van The Eurovision Songfestival. Deze jurk had ik gemaakt van oude gedragen pakken. Dus in zo’n samenwerking maak ik een kledingstuk volledig in lijn met mijn handtekening. Ik hoop dat ik op deze manier mijn visie over duurzaamheid efficiënt kan delen en dat het wordt opgemerkt door de grote commerciële industrie.”
Waar haal je jouw inspiratie vandaan?
“Nou dat is grappig want een van mijn eerste freelance klussen was voor Laura Dols, zij heeft in Amsterdam een hele mooie vintage winkel. In de freelance klussen die ik van haar kreeg moest ik van oude kleren nieuwe kleren maken. Ik moest bijvoorbeeld van een oude trouwjurk een rok maken. Inmiddels ben ik met haar bevriend geraakt en doen we nog steeds zulk soort klussen. Zij verzameld tweedehandskleding en daarbij houdt zij veel afval van de kleding over en dat afval verwerk ik tot iets nieuws. Dit zijn veelal trouwjurken.
Ik ben eigenlijk de afvalverwerker van tweedehandswinkeltjes. Hieruit haal ik veel inspiratie en materiaal.”
Je bent veel bezig met het maken van trouwjurken. Hoe is het om binnen deze sector van mode te werken?
“Het was niet persé mijn ambitie om mij bezig te houden met trouwkleding, alleen omdat ik in mijn collectie voornamelijk bezig ben met witte en lichte tinten vroegen mensen aan mij of ik trouwkleding voor hen wilde ontwerpen.
Ik moet wel zeggen dat het een niche markt is binnen mode die echt nog wel vooruitgang kan krijgen in de vorm van duurzaamheid. De industrie is bezig met het bevorderen van duurzaamheid in kleding maar je merkt dat deze hoeken van mode vaak blijven liggen in deze vooruitgang. Ik vind het daarom wel tof om deze hoek erbij te betrekken en om mensen te laten zien dat het ook hierin mogelijk is om duurzame keuzes te maken.”
Wat wil je graag bereiken met de kleding je maakt?
“Als ontwerper wil je de drager van jouw kledingstuk een trots en empowered gevoel meegeven. We werken veel met oude technieken en daarbij komen vaak korset referenties bij kijken. Dit maakt het kledingstuk erg vrouwelijk. Ik probeer het kledingstuk zo empowering, trots, stoer en soms sensueel mogelijk te maken. Ik wil dat de drager zich comfortabel en empowered voelt. Dat iemand zich at the top of her game voelt. Dat is voor mij wel het belangrijkst.”
Meer weten over Tess van Zalinge? Volg haar dan zeker op Instagram!