Mijn minst favoriete vraag de laatste tijd is: ‘En, waar ben je nu mee bezig?’ Meestal gevolgd door: ‘Druk?’. Nee, ik ben niet druk. Druk betekend niet dat je automatisch succesvol bent. Waar ben je nu mee bezig, lijkt een super sympathieke vraag. Beetje interesse tonen enzo. Maar soms komt het over alsof mensen even willen checken of je nog succesvol bent. Of je het waard bent om smalltalk mee te maken.
Ik heb me nu voor genomen om ‘waar ben je nu mee bezig’ systematisch te beantwoorden met: ‘niks’. Gewoon om te kijken hoe iemand reageert. Gevolgd door: ‘En dat vind ik fijn.’ Niet iedereen hoeft te weten waar ik allemaal ‘mee bezig ben’. Ik heb die bewijsdrang losgelaten.
Als mensen nog bevriend met je blijven, en soms even kijken hoe het met je gaat, als je zegt dat je nergens mee bezig bent, koester ze. Die willen je echt zien slagen. De mensen die je berichtjes niet meer beantwoorden als je hebt verteld dat je nu nergens mee bezig bent, die hoef je ook niet meer te spreken als je projecten eenmaal public gaan.
Het is niet dat ik wil liegen over mijn werk, maar veel dingen in de creative sector duren maanden voordat ze echt concreet of rond zijn. Dus ik wil niks vertellen over een project, tot de inkt op het contract ook echt is opgedroogd. Misschien is het een beetje liegen, maar voor mijn eigen bestwil. Als er iets belangrijk is in de creative sector, naast je contracten lezen, is mensen om je heen hebben die echt om je geven. Als ik dat voor elkaar krijg, dan ben ik lekker druk met alle lieve berichtjes beantwoorden van mensen die het niks kan schelen ‘waar ik nu mee bezig ben’, als ik maar gelukkig ben. Dat vind ik een groot succes.