Hoe inclusief is de kunstwereld nu? En wat moet nu eens echt veranderen? Wij gaan erover in gesprek met de mensen die hier middenin zitten: van kunstenaars, directeuren, conservatoren tot galeriehouders. Deze week: Executive Producer van productiehuis KAOS Amsterdam, Marjolein Aarten.
TTM: Hi Marjolein, jij bent als een rots in de branding voor menig bedrijf, reclamebureau en ook voor ons van The TittyMag.. Maar je hebt ook je eigen productiehuis KAOS Amsterdam, kan je daar iets meer over vertellen?
M: Zeker! KAOS is een film- en fotocollectief, maar doet exact hetzelfde als een volwaardig productiehuis, en toch met net een andere aanpak en visie. Bij KAOS proberen wij zo eerlijk mogelijk te handelen voor en naar alle partijen. De productiewereld zit vaak zo scheef in elkaar, wij proberen dit daarom op een aantal vlakken te veranderen. KAOS werkt als een collectief, daarom werken wij alleen met freelancers. Een aantal freelancers zijn ook bij ons aangesloten als KAOS member in ons collectief.
In tegenstelling tot een aantal andere productiehuizen kunnen onze members ook samenwerkingen aangaan met andere productiehuizen en/of producties, zonder dat wij marges of loan-out fees doorbelasten! Iedereen is vrij om te gaan en staan waar ze willen. Dit zorgt voor een transparante en eerlijke manier van samenwerken.
Onze insteek is om de productiewereld weer gezonder te maken, en niet om alleen te streven naar een zo hoog mogelijke marge. Dit realiseren we door eerlijke fees te hanteren naar de gehele crew maar ook door eerlijke en transparante offertes te maken naar de klant. Gebruiken we een budget bijvoorbeeld niet of niet volledig? Dan krijgt onze klant dit terug.
TTM: Dat klinkt als een hele gezonde en mooie insteek! Hoe ben je op KAOS gekomen?
M: Ik heb eerst fotonica gestudeerd in Ede, ik had namelijk in mijn hoofd dat ik fotograaf wilde worden. Maar om het echt te maken als fotograaf moet je bizar goede foto’s maken, en dat talent had ik niet.. Na een aantal jaar binnen deze opleiding kwam ik er achter dat ik mij wilde gaan richten op het produceren. Ik heb toen eerst stage gelopen bij de The Entertainment Group (TEG) in Hilversum, hier heb ik het productievak aangeleerd.
Na ruim 5,5 jaar daar met ontzettend veel plezier gewerkt te hebben ging TEG helaas failliet, en stond ik op straat. In die tijd pokerde een creatief van TEG met een van de eigenaren van Borish, destijds een reclame-, communicatie- en productiebureau in 1. Zo ben ik toen tijdens het pokeren voorgedragen aan de mede-eigenaar van Borish. Die switch is best grappig dus! Dit was voor mij ook meteen de overstap van de entertainmentwereld naar de commerciële wereld.
Na 8,5 jaar vast in dienst bij Borish merkte ik dat ik toe was aan een nieuwe uitdaging en dat ik vooral nieuwe dingen wilde leren van anderen in het vak. Ik heb toen een aantal jaar gewerkt als freelance (senior) producer, maar kwam er al snel achter dat ik vooral dingen aan het uitleggen was aan anderen. Eigenlijk waren de nieuwe dingen die ik toen leerde als freelancer bij (grotere) productiehuizen voornamelijk hoe ik het zelf niet wilde doen, als ik het kon bepalen.
Ik leerde ook dat de productiewereld, helaas, vaak oneerlijk in elkaar zit, en dat ik dat ook graag anders wilde doen. Daarnaast wilde ik niet meer het bedrijf van iemand anders opbouwen.
Toen Artyom Zakharenko mij een aantal jaar geleden benaderde met de vraag of ik mij wilde aansluiten bij KAOS, ben ik met hem in gesprek gegaan.. Uiteindelijk heb ik voor mezelf besloten dat ik mij alleen wilde aansluiten als ik ook mede-eigenaar kon worden. Zo is het uiteindelijk ook gegaan en ben ik, samen met Artyom, mede-eigenaar van KAOS Amsterdam. Een productiehuis waar we samen het beleid zelf kunnen bepalen!
TTM: En wat zijn dan dingen die anders aangepakt moeten worden volgens jou?
M: De reclamewereld zit aan veel kanten niet eerlijk in elkaar. Maar vooral aan de diversiteit en inclusie binnen producties valt nog heel veel te verbeteren. Ik vraag me vaak af of er überhaupt een intrinsieke motivatie is voor diversiteit en inclusie. Het wordt te vaak toegepast als marketing tool, en niet omdat reclamebureaus en/of productiehuizen echt inclusief of divers willen zijn.
Ik vind dat je als reclamebureau en productiehuis beide de verantwoordelijkheid hebt om inclusiviteit en diversiteit toe te passen, en niet alleen voor het concept van je productie. Bij KAOS zit dit in ons DNA, onze motivatie om inclusief te zijn is overal in terug te zien. Van de eerlijke en transparante offertes naar onze klanten en freelancers tot de samenstellingen van onze teams. We passen het niet alleen toe voor de camera.
TTM: En wat houdt inclusiviteit in voor jou?
M: Inclusiviteit is iets anders dan diversiteit, het is makkelijk om voor de camera een divers plaatje neer te zetten. Maar inclusie gaat verder dan dat, inclusie betekent ook gelijkheid achter de camera. Het gaat niet om het afvinken van hokjes of het halen van een quotum, maar om het kiezen van de best geschikte personen.
We moeten ook niet doorslaan met inclusiviteit, maar objectief kijken: Wat is er nodig en wie is daar het beste geschikt voor? Of wie verdient de kans om deze productie te doen? Ik vind dat nieuw talent bijvoorbeeld ook veel meer betrokken mag worden.
Ik kijk zelf altijd per klus op maat wie het beste geschikt is voor de productie. Het gaat er voor mij niet om wie of wat een persoon is, wie diegene kent in het vak, of hoe lang iemand al werkzaam is in het vak. Het gaat mij om wat een persoon daadwerkelijk kan. Hoe diverser je netwerk is, hoe eerlijker en gelijker je een team kan samenstellen.
TMM: Je bent non- stop omringd met makers en kunstenaars, maar wat betekent kunst voor jou?
M: Ik heb kunst echt nodig in mijn leven!. Kunst inspireert mij op zoveel vlakken en het helpt mij in verschillende fases van mijn leven. Ik zou bijvoorbeeld ook echt niet zonder muziek kunnen. Ik heb verschillende afspeellijsten voor ieder moment van de dag. Zo luister ik bijvoorbeeld klassieke muziek tijdens het produceren, en heb ik weer andere afspeellijsten voor als ik onderweg ben of in de sportschool sta.
Kunst geeft me de prikkels en inspiratie die ik nodig heb in mijn leven, zowel zakelijk als privé. Voor mij is kunst vaak ook een moment voor mezelf. Wanneer ik bijvoorbeeld alleen door een museum loop, kom ik echt tot rust.
TMM: En wat is je favoriete kunstwerk?
M: Ik blijf altijd haken bij de schaakborden.. Het schaakbord in het Rijksmuseum is mijn favoriet. Dit schaakspel komt uit 1941, en is van Karel de vijfde geweest. De stukken in dit spel zijn prachtig gedetailleerd.
Ik heb zelf ook meerdere schaakspellen, mijn mooiste heb ik gekregen van mijn ouders als cadeau. Het is geen bord meer maar een schaaktafel, deze is op maat gemaakt en de schaakstukken die hierop staan zijn de oude stukken waarmee ik vroeger heb geschaakt met mijn opa. Dit schaakspel heeft dus veel emotionele waarde.
Meer weten over Marjolein en KAOS? Kijk op de website van KAOS Amsterdam!
