Hoe inclusief is de kunstwereld? Een belangrijk onderwerp waar veel over gezegd kan en moet worden. Wij gaan erover in gesprek met de mensen die hier middenin zitten: van kunstenaars, directeurs en conservatoren tot galeriehouders. Dit keer spreken we met ontwerper Tosca Otten. Hoe zien de kunst- en modewereld er volgens haar uit op het moment?
Kun je jezelf even voorstellen?
“Ik ben Tosca Otten en ik ben oprichter van het merk en bedrijf TOS Gallery. Mode is mijn belangrijkste vakgebied, maar mijn visies en creatieve ideeën kunnen op vele andere gebieden worden toegepast, zoals creatieve directie, styling en (visual) branding. Ik vind het belangrijk dat ik kan blijven ontdekken en leren; en ik houd niet van hokjes. Ik houd deurtjes liever open. Ik bevind me natuurlijk in de modewereld, maar ik merk dat er veel paralellen lopen tussen de mode- en kunstwereld.”
Wat voor merk is TOS Gallery?
“Tijdens het opzetten van mijn eigen merk, ben ik onderzoek gaan doen naar mijn identiteit en wat mij echt inspiratie geeft en fascineert. En dat is van kinds af aan tekenen geweest. Mythologie, fantasiewerelden en vrouwelijke figuren keren daarin altijd terug. Mijn merk is dus een expressie van mijn (fantasie)werelden, die ik graag uit op die manier.
En ik heb in oktober de collectie RORO-Green Waters gelanceerd. Dit is een collectie van geprinte sjaals van biologisch katoen in verschillende formaten. Ook ben ik bezig met het ontwikkelen van prints die ingelijst kunnen worden als kunst.”
Wie zijn jouw inspiratiebronnen?
“Ik haal mijn inspiratie uit de verschillende (textiel)culturen in de wereld. Zoals Batik uit Indonesië of kimono’s uit Japan. Maar ook mythologische verhalen en andere droomwerelden spreken tot mijn verbeelding. Ik ben opgegroeid met moderne kunst en had als kind bijvoorbeeld posters van Miro in mijn kamer hangen.
Als ik kijk naar andere kunstenaars, vind ik Corine van Voorbergen, waar ik vaker mee heb samengewerkt, enorm inspirerend.
Qua ontwerpers vind ik Dries van Noten, Pierpaolo Piccioli voor Valentino, Raf Simons (voor Dior of Jil Sander), Iris van Herpen en The Row fantastisch.
En ik ben laatst ook weer in het Van Gogh Museum geweest. Dat raakt me iedere keer opnieuw. Hoe hij naar zijn wereld en de natuur keek en daaraan zijn kleurgebruik koppelde, spreekt mij heel erg aan. Net als van Gogh is mijn grootste inspiratiebron namelijk de natuur.”
Hoe inclusief is de modewereld volgens jou?
“Kort en cru gezegd: niet. Vooral in Parijs heb ik dit sterk ervaren. Dat is echt een wereldje waar je niet zomaar in komt; en als je erin zit word je er veelal aan herinnerd dat je dankbaar moet zijn dat je deel uit mag maken van dat wereldje. Als je er als rationeel persoon van een afstandje naar kijkt, besef je pas hoe bizar die wereld werkt.
Er is binnen de modewereld vooral sprake van een bepaald beeld dat iedereen heeft van hoe het moet zijn. Zolang dat niet doorbroken wordt, met name van bovenaf, blijft het zoals het is. Degenen die bepalen of je ‘toegelaten’ wordt, zijn echter vaak degenen die het wereldje in stand houden. Daar moet verandering in komen.”
Waar gaat het mis?
“Degene die het hardst schreeuwt, bereikt vaak het meest. Maar is diegene ook wel het beste in diens vak? Wat als iemand die zichzelf niet graag naar voren schuift eigenlijk veel beter werk maakt? Ze zeggen wel vaker: voor jou duizend anderen. Dus je moet heel hard werken.
Daarnaast worden grote merken vandaag de dag nog steeds grotendeels bestuurd door oude witte mannen, die ook het meeste verdienen en bovenaan de ladder staan. En dat terwijl de markt in de modewereld voor dames het grootste is. Het is dus best gek dat vrouwen nog niet op deze topfuncties zitten. En dan heb ik het nog niet eens over de culturele diversiteit.
Er moet veel verandering komen, maar de start lijkt gelukkig te zijn gemaakt.”
Hoe kunnen we de kunstwereld inclusiever maken?
“Dat begint bij de top van grote merken. Als we ervoor zorgen dat daar meer vrouwen en mensen van kleur komen, puur omdat er dan vanuit andere hoeken gekeken wordt, kunnen we de modewereld inclusiever maken.
Maar er moet ook verandering komen in wat voor soort mensen er aangenomen worden op modeopleidingen en wat voor beeld van de industrie zij vormen bij hun studenten.
Daarnaast gaat het ook om een diverse vertegenwoordiging in de beeldende communicatie van merken. Grote merken vertegenwoordigen naar mijn mening namelijk niet genoeg variatie en diversiteit, maar zij hebben wel veel impact op de beeldvorming. Alles wat beeldend is, vormt samen ons perspectief op hoe we kijken naar elkaar en onszelf. Mode is daar een groot onderdeel van en moet daarin meer verantwoordelijkheid nemen om te vechten tegen deze scheve verhoudingen.”
Ben jij hier zelf ook mee bezig?
“Jazeker! Mijn eigen merk heb ik opgericht, omdat ik het niet eens ben met hoe de vork nu in de steel steekt binnen de modewereld. Door zelf bewuste keuzes te maken, probeer ik de modewereld stukje bij beetje inclusiever te maken. Ik wil vooral spelen met het idee hoe we ‘mooi’ beleven en dat schoonheidsbeeld zowel verbreden als verdiepen. Ik zou graag willen dat onze relatie tot schoonheid beter begrepen werd en meer open werd voor andere invalshoeken.
Ik ben daarom bijvoorbeeld heel bewust bezig met het opstellen van mijn campagnes. Welke modellen kies ik? Wat is de sfeer? En welk verhaal vertel ik?
Dit trek ik ook door in de gehele productie. Dus: wie maakt de stoffen die ik kies? Wie is de fabrikant? En gaat de productie wel netjes?
Daarnaast gaat het niet alleen om die aspecten, maar ook om hoe mensen in een designproces met elkaar omgaan en werken vanuit positiviteit en liefde voor wat ze doen. Dat wil ik met TOS Gallery graag uitdragen.”
Wil je meer van Tosca’s werken zien? Volg haar op Instagram of neem een kijkje op haar website!
