Hoe inclusief is de kunstwereld? Een belangrijk onderwerp waar veel over gezegd kan en moet worden. Wij gaan erover in gesprek met de mensen die hier middenin zitten: van kunstenaars, directeurs en conservatoren tot galeriehouders. Dit keer spreken we met Sella Molenaar. Hoe ziet de kunstwereld er volgens haar uit op het moment?
Waarom ben je begonnen met het maken van kunst?
Als kind was ik al bezig met het maken van kunst. Dat is uitgegroeid tot een levensbehoefte. Ik teken elke dag en wanneer ik dit niet doe is er wat aan de hand. Je kan mijn gemoedstoestand aflezen aan mijn tekeningen. Als kind vond ik het al heel fijn om in mijn eigen universum te zitten en dat vind ik nog steeds.
Wie is jouw favoriete kunstenaar van nu?
Ik was toevallig gister een podcast aan het luisteren, waar in verschillende musea en kunstenaars voorbijkwamen. Ik vond het heel vet. Alleen later kwam ik erachter, dat er alleen maar mannen tussen zaten. Dit vind ik heel jammer. Ik kan wel heel blij worden van het werk van James Turrell en Walter de Maria. Deze kunstenaars maken werk wat heel ruimtelijk aanvoelt. Het is kunst waar je echt onderdeel van kan zijn. Turrell kan heel mooi spelen met licht. Ik vind dit heel inspirerend. Ook vind ik het erg mooi dat ik via kunst anders naar de wereld kan kijken. Ik haal inspiratie uit het gevoel wat ik krijg van kunst; een bepaalde verwondering, een uitsnede, kleurgebruik, een thema. Ik sla het als het ware op in mijn hoofd en daar doe ik later weer wat mee als ik ga tekenen.
Hoe inclusief is de kunstwereld volgens jou?
In de kunstwereld is er nu meer aandacht voor vrouwelijke kunstenaars. Dit komt ook door opleving van het hedendaagse feminisme. In het vakgebied waar ik in werk- de toegepaste kunst en illustratie hoek – kom ik veel vrouwen tegen. Ook mijn publiek, collega’s en veel illustratoren die ik interessant vind zijn vaak vrouw. In mijn eigen cirkel zijn vrouwen dus goed vertegenwoordigd, maar dit geld helaas niet voor de reguliere kunstwereld. Als we kijken naar de museum- en de galerie wereld, zie je dat deze een stuk minder inclusief is. Bijvoorbeeld bij veilingen, vrouwelijke kunstenaars worden daarin ondervertegenwoordigd en bovendien ondergewaardeerd.
Hoe kunnen we ervoor zorgen dat vrouwen meer worden tentoongesteld?
We kunnen hiervoor zorgen door meer aandacht te generen voor vrouwelijke kunstenaars en hopen op een cultuurswitch. Er zijn al musea die hier wel al een goed voorbeeld aannemen, maar hopelijk volgen meer musea hierin. We hebben vrouwelijke voortrekkers nodig, zowel voor als achter de schermen.
Voel je een druk om een bepaalde groep te vertegenwoordigen?
Mijn werk is persoonlijk en een reflectie van mijn eigen zoektocht naar wie ik ben als vrouw. Niet zo gek dus dat mijn onderwerpen bijna altijd vrouwen zijn. Als een man aan mij vraagt waarom ik hem niet wil schilderen kan ik dat heel irritant vinden. Ik ben bezig met thema’s rond om vrouwelijkheid, niet het strelen van het mannelijke ego.
Wil je meer zien van Sella Molenaar? Bekijk hier haar website en Instagram!
