In 2018 organiseerden wij onze allereerste Titty Talk: een first date met 40 feministen. Een inspirerende ontmoeting tussen activisten, feministische organisaties, kunstenaars en journalisten. Allemaal proberen ze op hun eigen manier een positieve verandering teweeg te brengen. De feministen 4.0. Alleen wie zijn die feministen nou eigenlijk en waar staan ze voor? Wij stellen je ze voor in onze reeks: De feministische beldate!
The TittyMag: Wie ben je en wat doe je voor werk?
Sarah Hildering: Ik werk in de muziekindustrie. Samen met een compagnon ben ik een bedrijf aan het oprichten dat zich focust op muziekrechten en distributie. Er werken meer vrouwen in managementfuncties en agencies, dus meer aan de professionele kant dan de artiestenkant. Maar doorgaans bestaat het hele productieproces, zoals producers en elektronische muziek, merendeels uit mannen.
TTM: Wat is jouw missie?
SH: De laatste paar jaar is mijn missie heel erg ontwikkeld. Toen ik begon in de muziekindustrie had ik een andere missie. Ik had een beeld voor me dat ik graag wilde werken in een omgeving, waarin ik omringd werd door artiesten of creatieven. Aangezien ik absoluut niet creatief ben en beter bij de business kant pas, ben ik vrij snel in de muziekindustrie gerold. Ik was nieuwsgierig en wilde heel graag de duurzame kant op. Voorheen werkte ik voor Shell, maar ik wilde in een creatieve industrie werken, om zo in de directe zin geen kwaad aan te richten aan de wereld, de toekomst en de mensen. Muziek is iets moois, het brengt mensen bij elkaar. Gaandeweg is mijn missie aangevuld met de Indie-industrie iets willen geven op een positieve manier.
TTM: Waar staan we met feminisme anno 2020?
SH: Persoonlijk ervaar ik dat het nog best hard nodig is om te moeten knokken als vrouw. Ik vind het bijvoorbeeld enorm storend dat vrouwen 50 cent betalen om te kunnen plassen, terwijl mannen dat overal in de stad kunnen doen. Ook vind ik het enorm storend dat er nog microagressie is naar vrouwen toe. Elke keer wanneer een vrouw kracht vertoont, moet er toch altijd rekening worden gehouden met het ego van een man.
Heel veel mensen vinden dat het woord ‘feminisme’ een vies smaakje heeft. Maar dat zijn altijd mensen die zich niet hebben ingelezen in het onderwerp en waar het voor staat. Hoe kun je een probleem hebben met feminisme, als je niet ook een probleem hebt met gelijkheid voor iedereen? Het is een menselijk recht. Op die manier vind ik dat feminisme te weinig op de agenda staat van verschillende landen.
TTM: Wat kan je het beste doen als je je wil verdiepen in het feminisme?
SH: Het is er bij mij met de paplepel ingeschoven. Ik stond als driejarige naast mijn moeder met een eigen spandoekje. We demonstreerden samen voor vrouwen, vrede en de aarde. Mijn moeder heeft ons vroeg geleerd over integriteit, normen en waarden en hoe je met andere mensen moet omgaan. Ook was het altijd een actieve conversatie aan de eettafel. Vier mensen die door elkaar heen praatten, met interessante vragen of meningen. Overal werd over getwijfeld, bij stilgestaan en erkend. Daar is het voor mij begonnen.
Ik zal je eerlijk zeggen dat ik de afgelopen jaren enorm aangewakkerd ben door de #MeToo-beweging. Dit heeft mijn leven veranderd; voor het eerst had ik het gevoel dat het niet uit mijn familie of onze omgeving kwam. Het was meer een persoonlijk ding, dat mij verbond met de wereld. Dat was het moment dat ik veel meer begon te lezen en dat ik het ook in mijn werk op ging nemen.
