Hoe inclusief is de kunstwereld? Een belangrijk onderwerp waar veel over gezegd kan en moet worden. Wij gaan erover in gesprek met de mensen die hier middenin zitten: van kunstenaars, directeurs en conservatoren tot galeriehouders. Dit keer spreken we met Yuki Kho. Hoe ziet de kunstwereld er volgens haar uit op het moment?
Yuki Kho is kunstjournalist. Ze doet erg veel in de kunstwereld. Zo maakt ze samen Ko van ’t Hek de nieuwsbrief Kunst Kijken met Ko & Kho. Samen met Heske ten Cate presenteert ze de podcast: ‘Naakt op een Kleedje’ over vrouwelijke kunstenaars. En is ze werkzaam als online samensteller bij VPRO Mondo. Het nieuwe cultuurplatform dat hoort bij het gelijknamige tv-programma van Nadia Moussaid!
The TittyMag: Je bent natuurlijk veel bezig met kunst in je dagelijks leven. Maar wie is eigenlijk jouw favoriete kunstenaar?
Yuki Kho: Dat vind ik lastig. Bij mij hangt dat heel erg van het moment af. Soms ben ik maanden helemaal geobsedeerd door een kunstenaar en de weken erna weer door iemand anders. Nu ben ik bijvoorbeeld groot fan van Isabelle Andriessen. Met haar zwetende, kristalliserende en druipende sculpturen onderzoekt zij het schemergebied tussen levend en niet levend.
TTM: Samen met Heske maken jullie de podcast ‘Naakt op een Kleedje’. Hierin hebben jullie het over vrouwen in de kunstwereld. Maar hoe inclusief is de kunstwereld volgens jou?
YK: Voor mij gaat het veel meer over hoe de kunstwereld inclusiever kan worden. Ik denk dat er nog veel winst te behalen is, zowel binnen de kunsten als erbuiten. Ik vind het belangrijk om niet voortdurend met een vinger te wijzen, maar vooral zelf het goede voorbeeld te geven. Dus dat je nadenkt over hoe je een inclusieve keuze kunt maken, als je gevraagd wordt om iemand te nomineren of tentoon te stellen.
TTM: Waardoor denk je dat er nog veel werk te doen is?
YK: Ik merk dit aan het feit dat gemarginaliseerde groepen niet genoeg gerepresenteerd zijn als makers. Het overgrote deel van de makers is nog steeds wit en man. Net als een deel van de groep die de belangrijkste besluiten nemen.
TTM: Hoe zouden we de kunstwereld inclusiever kunnen maken?
YK: Door zelf mensen te inspireren en te laten zien hoe het anders kan. Niet door te benoemen wat er mist. Met ‘Naakt op een Kleedje’ maken wij een Rolodex (een apparaat met visitekaartjes) vol kunstenaars die vrouw zijn. Zo wil ik laten zien dat er meer keus is dan mensen beseffen.
TTM: Voel jij een druk om een bepaalde groep te vertegenwoordigen, bijvoorbeeld in jouw nieuwsbrief?
YK: Ik zie het niet als druk, maar juist als mijn taak om alle platforms die ik heb of beheer te gebruiken om een zo’n inclusief mogelijke plek te scheppen en dus ook voortdurend te kijken naar hoe we dat zelf beter kunnen doen.
Wij letten erop dat er een juiste balans zit in de makers en tentoonstellingsruimtes die we bespreken. Dat we niet alleen in de Randstad tips geven, maar ook daarbuiten. En dat we niet alleen gevestigde namen noemen, maar ook jong talent.
TTM: In je werk ben je veel bezig met inclusiviteit, ben je er in je dagelijks leven ook actief mee bezig?
YK: Absoluut. Mijn vriend is speechschrijver en geeft retorica op de universiteit. Hij leerde mij dat je in al je voorbeelden woorden als ‘hij’ en ‘zij’ eens moet omdraaien. Dus als je het over een president hebt en een voorbeeld moet noemen, dat je altijd een vrouw noemt. Al denken mensen vaker bij het woord ‘president’ aan een man. Zo doorbreek je onbewuste rolpatronen. Dat zijn kleine daden van verzet om mee te beginnen.
Wil je meer zien of weten van Yuki? Volg haar dan zeker op Instagram!
