Hoe inclusief is de kunstwereld? Een belangrijk onderwerp waar veel over gezegd kan en moet worden. Wij gaan erover in gesprek met de mensen die hier middenin zitten: van kunstenaars, directeurs en conservatoren tot galeriehouders. Dit keer spreken we met Nathalie Maciesza en Renee Schuiten-Kniepstra van De Kunstmeisjes. Hoe ziet de kunstwereld er volgens hen uit op het moment?
Nathalie Maciesza en Renee Schuiten-Kniepstra zijn twee van de drie oprichters van het bedrijf ‘De Kunstmeisjes’. Daarnaast werken ze allebei fulltime in de kunstwereld!
The TittyMag: Kunnen jullie iets meer uitleggen over jullie bedrijf ‘De Kunstmeisjes’?
DK: De basis van ons bedrijf is de blog waarop artikelen over tentoonstellingen verschijnen, die we samen met onze 13 vrouwelijke redacteurs schrijven. Ook doen we veel talks. En vorig jaar is ons eerste boek ‘De Kunstmeisjes – Vijftig kunstwerken om langer dan twintig seconden naar te kijken’ verschenen.
TTM: Jullie zijn natuurlijk erg veel bezig met kunst. Wie is jullie favoriete kunstenaar?
Nathalie: Ik steek het niet onder stoelen of banken (Renee beaamt dit): Rembrandt is forever mijn bff. Zijn kunst ontroert me vaak. Hij verbeeldt mensen en verhalen zo levensecht. Ook kan ik blijven kijken naar de dikke verflagen in zijn schilderijen.
Renee: Dat wisselt per maanstand, maar ik zal altijd een plekje in mijn hart hebben voor Cy Twombly. Zijn werk oogt als een warboel, maar hoe langer je kijkt, hoe prettiger en logischer het voelt.
Beide: Los van deze cisgender witte mannen vinden onder andere: Melanie Bonajo, Helen Verhoeven, Atousa Bandeh Ghiasabadi, Maria Roosen, Tala Madani, Roni Horn, Rachel Whiteread en Sophie Calle ook erg interessant!
TTM: Jullie benoemen hierboven al kunstenaars die niet alleen maar, cisgender witte mannen zijn, maar hoe inclusief is de kunstwereld volgens jullie?
DK: Als we het positief benaderen: er worden steeds meer stappen gezet. Zo is er onlangs door enkele musea voor nieuwe aankopen, een vrouwenquotum ingesteld. Er worden ook steeds meer solotentoonstellingen over vrouwelijke makers georganiseerd en er is meer interesse voor kunstenaars met diverse culturele achtergronden. Maar, we still have a long way to go. Dit kan beter door nog strenger of oplettender te zijn in het aankoopbeleid. Maar ook door meer diversiteit toe te passen in de basisstructuur van museale organisaties. Dan krijg je vanzelf nieuwe perspectieven en worden er wellicht andere keuzes gemaakt.
TTM: Voelen jullie een druk om een bepaalde groep te vertegenwoordigen, bijvoorbeeld door te kijken naar welke exposities jullie uitlichten?
DK: We voelen geen druk, maar we voelen wel een verantwoordelijkheid. We willen graag dat zoveel mogelijk mensen zich kunnen herkennen in de keuzes die we maken en de verhalen die we vertellen; kunst is voor iedereen.
TTM: Op welke manier zijn jullie bezig met het inclusiever zijn in jullie werk?
DK: We hebben bijvoorbeeld voor ons boek actief gezocht naar kunstenaars die een reflectie zijn van onze samenleving in al haar diversiteit. Dit deden we door te kijken naar: gender, seksuele geaardheid en culturele afkomst. Voor zover dat mogelijk was, want we hebben voor onze keuze aan kunstwerken gezocht uit de Nederlandse museale collecties en zoals we al zeiden; daar valt nog genoeg te winnen!
Willen jullie meer zien van De Kunstmeisjes? Dat kan hier!