Hoe inclusief is de kunstwereld? Een belangrijk onderwerp waar veel over gezegd kan en moet worden. Wij gaan erover in gesprek met de mensen die hier middenin zitten: van kunstenaars, directeurs en conservatoren tot galeriehouders. Dit keer spreken we met illustrator, Lizzy Pikaar. Misschien heb je de kunst van de 25-jarige illustrator uit Amsterdam wel eens voorbij zien komen in je feed. Maar hoe ziet de kunstwereld er volgens haar uit op het moment?
The TittyMag: Waarom ben jij begonnen met het maken van kunst?
Lizzy Pikaar: Als kind was ik snel afgeleid en vond ik het leuker om naar buiten te kijken, naar de wereld en de mensen om mij heen, liever dan naar mijn rekenboek. Mensen die langsliepen met een uitgesproken persoonlijkheid bijvoorbeeld. Personen die een andere uitstraling hadden dan de maatschappelijke norm. Juist deze mensen gaven mij een ander beeld, het echte leven wat mensen buiten de deur vaak gesloten houden. Ik begon hierdoor typetjes te creëren. Het leukste vind ik als mensen een eigen verhaal bedenken bij de illustraties die ik maak. Een eigen wereld vol met imperfecties.
TTM: Wie is eigenlijk jouw favoriete kunstenaar, haal je ook inspiratie uit zijn/haar werk?
LP: Fernando Botero, hij staat bekend om zijn schilderijen met volle opgezwollen figuren. Het beeld dat hij maakt is erg toegankelijk en heeft vaak een humoristisch randje.
Daarnaast haal ik mijn inspiratie uit boeken, tijdschriften en vind ik het leuk om kringloopwinkels door te speuren. Spullen die mensen imperfect vinden, maar bij mij een tweede leven krijgen. Ik zoek dan ook vaak naar oude tijdschriften uit de jaren 80 of 90. Ook vind ik wandelen door Amsterdam erg inspirerend. De verschillende mensen die je elke dag tegen kan komen in de bruisende stad.
TTM: Je noemt een mannelijke kunstenaar als jouw favoriet. Hoe inclusief is de kunstwereld op dit moment volgens jou?
LP: Ik zie dat de kunstwereld hierin aan het groeien is. Maar als het om vrxuwen in deze wereld gaat, merk ik dat dit nog wat beter kan. In de Nederlandse musea is slechts 13% van de kunstwerken door vrouwen gemaakt. En dit is helaas ook bij andere disciplines zoals theater en de muziekwereld. Dit vind ik te weinig. Ik zie dat er heel anders wordt gekeken naar vrxuwelijke kunst, mensen beoordelen dit toch anders.
TTM: Hoe zouden we ervoor kunnen zorgen dat er meer vrxuwen worden tentoongesteld?
LP: Ik zie heel veel vrxuwelijke kunstenaars voorbijkomen op sociale media. Maar weinig van hen maken deel uit van tentoonstellingen of zijn te zien in musea. Dit mag van mij nog meer gebeuren, ook in de mannenwereld. Daarom hoop ik dat ik grote bedrijven kan inspireren, en kan laten zien dat het echt anders kan.
TTM: Hoe zou je de bedrijven willen inspireren door middel van jouw werk?
LP: Ik illustreer verschillende vrxuwen met verschillende ‘lichaamsvormen (dik, dun, volslank)’, ‘cultuur en etniciteit’ en identiteit. Ook bepaalde onderwerpen waar weinig over gesproken wordt via sociale media, dat meer als een taboe wordt geportretteerd. Ik vind het belangrijk om deze onderwerpen bespreekbaar te maken. Hiermee hoop ik bewustzijn te creëren en mensen te helpen.
TTM: Je geeft aan hier al mee bezig te zijn. Voel jij dan ook een druk als maker om een bepaalde groep te vertegenwoordigen?
LP: Nee helemaal niet, ik wil juist een bewustzijn creëren. Het is juist goed om op platforms zoals Instagram (waar perfecte verbeeldingen centraal staan), ook de keerzijde van bepaalde onderwerpen te laten zien. De imperfecties en onzekerheden in de wereld. Dit maakt ons krachtiger en menselijker.
Wil je meer zien van Lizzy? Vergeet haar dan niet te volgen op Instagram!