Het is de cliche- vraag nummer 1 of 2 tijdens je sollicitatie na de vraag wat zijn je mindere eigenschappen: Noem je kwaliteiten op. Maar wat zeg je dan?
Ik vraag het aan een goede vriend tijdens een etentje, “Weet jij wat jouw kwaliteiten zijn?” Hij begint te lachen met een stuk pompoen in zijn mond en kijkt me grijnzend aan. “Ja natuurlijk, dat is mijn drive, mijn geweldige kookkunst en mijn fotografisch geheugen.” Hij kijkt me aan en vraagt terug: “Weet jij dat dan niet?” Ik twijfel en moet diep graven. Ik vind het moeilijk. “Ik weet soms niet wat ik dan moet zeggen. Kijk als ik het over mijn vrienden moet zeggen, kan ik zo genoeg noemen. De ene is lief, de ander creatief, die ene maakt me weer aan het lachen, de ander daagt me uit.
Alleen waar moet ik beginnen bij mezelf. Het voelt als opscheppen of arrogantie. Terwijl kwaliteiten toch juist positief zijn? Al voelt het negatief om het om die kwaliteiten op te noemen. Ik kijk weer naar mijn vriend, zijn lach en het stuk afgekloven pompoen in zijn mond. Drie dingen die me meteen doen denken aan drie dingen: vriendschap, humor en genieten. En opnoemen hoef ik ze niet. Als ik ze zelf maar kan bedenken.<
