Ik geniet van de geur van de zomer als ik op de fiets zit. Ik geniet van het bladeren door oude fotoalbums. Ik geniet van Kylie Jenner’s soapleven. Ik geniet van boeken van Louis Couperus. Ik geniet van mooie kunsttentoonstellingen. Ik geniet van nachten doordansen in de club. Ik geniet van een nieuwe lippenstift. Ik geniet van de geur van vers brood. Ik geniet van mijn speelse kat. Ik geniet van dinertjes met mijn rare en lieve vrienden. Ik geniet van ontbijten met mijn familie. Ik geniet van een openhaard in de winter. Ik geniet van mooie bloemen kopen voor mezelf. Ik geniet van de verrassingen van mijn partner. Ik geniet van het eten van vers fruit. Ik kan nog wel doorgaan van genietmomenten. Ik geniet echt van alles.
En soms kan ik niet van dit alles genieten. Dan ben ik zoekende in het genieten. Dan denk ik dat ik niet kan genieten. Dan ben ik opeens dit rijtje hierboven kwijt en kan ik niet doorgaan met het opnoemen van die momenten. Ik weet gewoon niet waar ik moet beginnen.
Dan ruik ik de geur van de zomer niet. Dan wil ik niet de nachten doordansen. Dan koop ik geen bloemen voor mezelf. Dan kan ik niet verder lezen in Louis Couperus. Ik geniet dan niet. Dan probeer ik te bedenken hoe ik dat ook al weer deed. Het was toch niet zo moeilijk? Genieten kon ik toch zo makkelijk? En als het me dan weer lukt dan ben ik het genieten niet verleerd. Dan weet ik waar ik Kylie kan vinden. Dan weet ik waar mijn vrienden zijn. En dan is de ontbijttafel zo weer gevuld met familie. Dus ik herhaal die genietmomenten. Ik sla ze op in mijn hoofd. Ik fotografeer ze. Ik praat over ze tegen die vrienden. Ik deel ze met mijn familie. En zo als ik even het genieten zoek ben, kan ik het weer vinden, dat genot wat me laat genieten van alles zijn. Want genieten verleer je niet.<