Het fluitje klinkt als een alarm in mijn oren. Ik weet dat ik snel moet zijn. Ik weet dat er iets op me wacht aan het einde van deze race. Het water voelt koud maar comfortabel tegen mijn huid. Ik vergelijk het met de warme deken van mijn bed, die mij stress en paniek laat vergeten. Het is nu alleen het water en ik.
Het geluid verdwijnt zodra ik van het startblok afkom. Geen geschreeuw meer, geen gejuich. Mijn spieren staan gespannen zodra ik mijn eerste hap ademhaal. Het water praat tegen mij. Het vertelt me om niet te luisteren naar de krampen en mijn keel die in brand staat na de eerste drie banen. Ik concentreer me op mijn slagen, een, twee, drie, ik voel dat ik er bijna ben. Ik word moe, ik wil stoppen, ik wil klaar zijn met deze race. Mijn concentratie veranderd in een overlevingssensor. Ik kan niet zomaar opgeven. De overwinning ligt aan het einde van de baan op me te wachten.
Mijn brilletje is volgelopen met water, mijn badmuts zit boven mijn oren en mijn haar komt langzaam naar beneden. Alles wordt moe, alles doet pijn en toch sprint ik naar de overkant, klaar om de prijs in handen te nemen. Klaar om mezelf te zien als winnaar. Of ik nou goud in mijn handen heb of brons. Ik ben een winnaar. Nog een baan, mijn oren staan op springen, mijn ademhaling is chaotisch en ik weet dat mijn snelheid achteruitgaat. Totdat ik die ene paar secondes onderwater kan zijn. Het geluid verdwijnt en ik ben helemaal alleen. Het water tilt mij erdoorheen en de pijn in mijn lichaam wordt van me weggetrokken.
Mijn hand tikt tegen de rand aan en voelt de warme overwinning. Ik kruip uit mijn gedachten en zie de realiteit terugkomen. Het gejuich is er weer. Honderden ogen kijken naar het scherm. Mijn hart bonst in mijn keel. Ik wacht en ik wacht totdat het scherm mij verteld dat ik heb gewonnen. De pijn is het waard zodra mijn naam op het scherm verschijnt. Het staat bovenaan geschreven in dikke, zwarte letters.
Het fluitje klinkt weer. Mijn lichaam is moe van de eerste race maar toch sta ik daar weer. Alles verdwijnt, en ik begin opnieuw.
